واکنش اشتاودینگر

واکنش اشتودینگر[۱](به انگلیسی: Staudinger reaction) یا کاهش اشتودینگر(به انگلیسی: Staudinger reduction) گونه‌ای از واکنش آلی است که طی آن یک آزید با یک فسفین یا فسفیت ترکیب شده و تولید یک حد واسط ایمینوفسفران را می‌دهد.[۲][۳] این واکنش به افتخار شیمیدان مشهور آلمانی و برنده جایزه نوبل شیمی ۱۹۵۳، هرمان اشتودینگر نامگذاری شده است.

واکنش اشتودینگر
نامگذاری شده پس از هرمان استاودینگر
نوع واکنش اکسایش و کاهش آلی
شناسه‌ها
در درگاه شیمی آلی staudinger-reaction
RSC ontology ID RXNO:0000066

به عنوان نمونه واکنش سنتز ترکیب چرخ‌دنده‌ای زیر مثالی از یک واکنش اشتودینگر است.[۴]

مثالی از واکنش اشتودینگر
مثالی از واکنش اشتودینگر

منابع ویرایش

  1. پورجوادی، علی (۱۳۹۳). واژه‌نامه علوم و فناوری شیمی. تهران: فرهنگ معاصر. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۰۵-۰۷۱-۸.
  2. هرمان استاودینگر; Meyer, J. (1919), "Über neue organische Phosphorverbindungen III. Phosphinmethylenderivate und Phosphinimine", Helv. Chim. Acta, 2 (1): 635, doi:10.1002/hlca.19190020164{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  3. Gololobov, Y. G. (1981), "Sixty years of staudinger reaction", تتراهدرون, 37 (3): 437, doi:10.1016/S0040-4020(01)92417-2
  4. Karl J. Wallace, Robert Hanes, Eric Anslyn, Jeroni Morey, Kathleen V. Kilway, Jay Siegeld (2005), "Preparation of 1,3,5-Tris(aminomethyl)-2,4,6-triethylbenzene from Two Versatile 1,3,5-Tri(halosubstituted) 2,4,6-Triethylbenzene Derivatives", Synthesis, 2005 (12): 2080, doi:10.1055/s-2005-869963{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)

پیوند به بیرون ویرایش