پارک چونگ هی
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
پارک چونگ هی بزرگ (به کره‌ای: 박정희) (زاده ۱۴ نوامبر ۱۹۱۷ – درگذشته ۲۶ اکتبر ۱۹۷۹) تیمسار ارتش، سیاستمدار و رئیس‌جمهور کره جنوبی (از سال ۱۹۶۳ تا هنگام مرگ) بود. دوران ۱۸ ساله حکومت او، رشد اقتصادی بسیار چشمگیری را برای کشورش به همراه داشت که در ازای محدودیت آزادی‌های مدنی و سرکوب فعالیت‌های سیاسی دگراندیشان به دست آمد.
پارک چونگ هی | |
|---|---|
_Presidential_Portrait.jpg) پرتره رسمی، ح. ۱۹۶۳–۱۹۷۹ | |
| سومین رئیس‌جمهور کره جنوبی | |
| دوره مسئولیت ۱۹۶۳ – ۱۹۷۹ | |
| پس از | یون پو-سون |
| پیش از | چوی کیو-ها |
| نخست‌وزیر کره جنوبی | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۳۰ سپتامبر یا ۱۴ نوامبر ۱۹۱۷ سئون سان، کره ژاپنی |
| درگذشته | ۲۶ اکتبر ۱۹۷۹ (۶۱ سال) سئول |
| ملیت |  کره جنوبی |
| همسر(ان) | یوک یونگ-سو |
| فرزندان | پارک گون-هه |
| پیشه | نظامی، سیاستمدار |
| امضا |  |
| خدمات نظامی | |
| خدمت/شاخه | ارتش امپراتوری ژاپنارتش پادشاهی منچوکوارتش جمهوری کره |
| سالهای خدمت | ۱۹۴۲–۱۹۶۳ |
| درجه | ژنرال |
| جنگ‌ها/عملیات | جنگ دوم چین و ژاپنجنگ دوم جهانی |
اوایل زندگی ویرایش
پارک در یک خانواده روستایی فقیر به دنیا آمد و پس از معلمی در مدرسه ابتدایی، در سال ۱۹۳۷ از دانش‌سرای دبیران ابتدایی تائِگو با نمرات بالا فارغ‌التحصیل شد.
حرفه نظامی ویرایش
در این زمان، کره مستعمره ژاپن بود. او پس از پذیرفته شدن در یک دانشکده افسری ژاپنی، با درجه ستوان دومی در ارتش ژاپن در زمان جنگ جهانی دوم خدمت کرد و با استقلال کُره از ژاپن در پایان جنگ، به عنوان افسر در ارتش کره پذیرفته شد. پارک در جریان جنگ کره به درجه سرتیپی (سال ۱۹۵۳) رسید که ۸ سال بعد به تیمساری ارتقا پیدا کرد. در همان سال، او یک کودتای بدون خون‌ریزی را رهبری کرد که جمهوری دوم را سرنگون ساخت.
ریاست جمهوری ویرایش
پارک تا دو سال و پیش از انتخاب شدن به عنوان رئیس‌جمهور کشور، ریاست شورای موقت حاکمیت را به عهده داشت. او برای ۲ دور دیگر نیز، رئیس‌جمهور جمهوری سوم کره جنوبی شد.
«پارک چونگ-هی» در دوران حکومتش، سیاست «دموکراسی هدایت‌شده» را دنبال کرد که به محدودیت آزادی‌های فردی، سرکوب مطبوعات و احزاب مخالف و کنترل نظام قضایی و دانشگاه‌ها انجامید. او سازمان اطلاعات و امنیت مخوف کره جنوبی به نام کِی‌سی‌آی‌اِی (KCIA) را سازماندهی نموده و گسترش داد و مدعی بود که تمامی اقداماتش برای مبارزه با کمونیسم لازم و ضروری است. در زمینه سیاست خارجی، پارک به روابط نزدیکش با ایالات متحده آمریکا مانند قبل ادامه داد و بیش از ۳۰۰٬۰۰۰ نفر از نیروی ارتش کره جنوبی را برای جنگیدن در کنار نیروهای آمریکایی به جنگ ویتنام اعزام داشت. برنامه‌های اقتصادی ابداعی «پارک»، کشورش را به یکی از کشورهای با سریعترین رشد اقتصادی در جهان تبدیل کرد و در واقع آنچه «معجزه اقتصادی» کره جنوبی نامیده می‌شد، بیشترش مدیون برنامه‌های او بود که می‌خواست با الگو قراردادن ژاپن، کره را به یک جامعه سرمایه‌داری پویا در آسیا تبدیل کند. با اینحال این پیشرفت به قیمت دستمزد کم کارگران، ساعات کاری بالا و سرکوب مخالفتها، حاصل شد.
در ۱۷ اکتبر ۱۹۷۲، پارک حکومت نظامی اعلام کرد و مجلس و قانون اساسی را منحل نمود. یک ماه بعد، قانون اساسی جدیدی به نام «یوسین» به همه‌پرسی گذاشته شد و با تقلب گسترده در رای‌گیری، رای مثبت آورده و تصویب شد. قانون جدید به پارک، قدرت سیاسی وسیعی می‌بخشید. برخورد او با مخالفان سیاسی، شدید بود و او برای دو بار در سالهای ۱۹۶۸ و ۱۹۷۴ مورد سوءقصد قرار گرفت که بار دوم، هنگام سخنرانی در تئاتر ملی، گلوله به جای اصابت به او، به همسرش برخورد کرده و موجب مرگ او شد. پارک در سال ۱۹۷۹، رهبر محبوب یکی از جریانهای سیاسی مخالف را، از هیئت قانونگذاری اخراج کرد که تظاهرات و آشوب شدیدی را در کره جنوبی در پی داشت. او در همان سال توسط «کیم جائه-گیو»، دوست قدیمی خود که ریاست سازمان امنیت کشور را به عهده داشت و پارک را مانعی بر سر راه دموکراسی می‌دید، پس از مشاجره‌ای به ضرب گلوله کشته شد. کیم، هفت ماه بعد به جرم این ترور، اعدام شد.
پارک مردی کوتاه قد، سختگیر و بسیار جدی بود که به بودیسم گرایش داشت. وی از سوی مجله تایم، یکی از صد شخصیت (منفی و مثبت) برتر آسیایی سده بیستم اعلام شد.
سیاست اقتصادی ویرایش
ایران ویرایش
پارک دوست نزدیک شاه ایران، محمدرضا پهلوی، بود که در سال ۱۹۶۲ رابطه دیپلماتیک با هم برقرار کردند، و در پی سفری به ایران در سال ۱۹۶۹ رابطه نزدیکی بین دو کشور توسعه دادند. پارک به اهمیت ایران در تأمین نفت برای توسعه صنعتی کره جنوبی پی برد و تا سال ۱۹۷۳، ایران به مهم‌ترین و تنها منبع نفت آنها در جریان بحران نفت تبدیل شد.[۱] بیشتر پالاشگاه‌ها در کره جنوبی برای فراوری نفت خام ایرانی ساخته شدند و هزاران مهندس و کارگر به ایران فرستاده شدند تا قابلیت پالایشگاهی آن را توسعه دهند.[۲] این رابطه نهایتاً به فراتر از نفت گسترش یافت و پارک صنایع دیگری را به فعالیت در ایران ترغیب کرد. بسیاری از شرکت‌های بزرگ کره جنوبی از جمله مهندسی و ساخت‌وساز هیوندای، که نخستین پروژه خاورمیانه ایش ساخت بندرگاه‌هایی در بندرعباس و چابهار برای کمک به صنعت دریانوردی ایران بود، به ایران رفتند. کیم سو-گون معمار محبوب پارک و دفترش شهرک اکباتان در تهران را طراحی کردند و نیروهای ویژه کره جنوبی به تربیت کوماندوهای نیروی دریایی ایران کمک کردند.[۳][۴]
پارک از شاه در سال ۱۹۷۸ دعوت کرد برای یک نشست ویژه «کره جنوبی-ایران» برای تعمیق بیشتر روابط به این کشور سفر کند، که به دلایل وقوع انقلاب ۱۳۵۷, هرگز محقق نشد. در آماده‌سازی برای این نشست، تهران و سئول خواهرخوانده شدند و نام دو خیابان به خیابان تهران در ناحیه گانگنام سئول و خیابان سئول در تهران نامگذاری شدند که همچنان باقی هستند.[۱]
زندگی شخصی ویرایش
پس از آن که یوک یانگ سو، توسط یک طرفدار کره شمالی در سال ۱۹۷۴ ترور شد، دخترش پارگ گون هه وظایف بانوی اول را بر عهده گرفت. دختر او بعدها به ریاست جمهوری رسید و برکنار و محاکمه شد.
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "New era in already warm Korea-Iran relations". koreajoongangdaily.joins.com. 27 April 2016.
- ↑ Steers, Richard M. (1999), Made in Korea: Chung Ju Yung and the Rise of Hyundai, United Kingdom: Routledge, pp. 109–117, ISBN 0-415-92050-7
- ↑ Sedighi, Mohamad (12 April 2018). "Megastructure Reloaded: A New Technocratic Approach to Housing Development in Ekbatan, Tehran". ARENA Journal of Architectural Research. 3 (1): 2. doi:10.5334/ajar.56.
- ↑ "THE IRANIAN: Villa Duponnt, Cyrus Kadivar". iranian.com.
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ پارک چونگ هی موجود است. |
- http://en.wikipedia.org/wiki/Park_Chung_Hee
- Asians of the Century بایگانی‌شده در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine، Time Magazine (time.com)
- World: A Very Tough Peasant بایگانی‌شده در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۲ توسط Archive.today، Time Magazine (time.com)
- Park Chung Hee. (2010). Encyclopædia Britannica. Ultimate Reference Suite.
- کره جنوبی دیگر تمبر 'دیکتاتور' را منتشر نمی‌کند