پروکنی
Procne (/ˈprɒkni/ ; یونانی باستان: Πρόκνη، پروکنه[pró.knɛ:]) یک شخصیت فرعی در اساطیر یونان است. او یک شاهدخت آتنی و دختر بزرگ پادشاه آتن به نام پاندیون بود.
_-_Athens_NAM_AD_2_-_03.jpg)
خانواده ویرایش
مادر پروکنی، زئوکسیپ ار تبار نایادها، و خواهران و برادرانش فیلوملا، ارختئوس، بوتس[۱] و احتمالاً تئوتراس بودند.[۲] او با ترئوس پادشاه تراکیه ازدواج کرد و مادر ایتیس (ایتیلوس) شد.
اسطوره‌شناسی ویرایش
فیلوملا، خواهر زیبای پروکنی به ملاقات این زوج رفت و از سوی ترئوس مورد تجاوز قرار گرفت و او زبانش را پاره کرد تا از افشای جنایت او جلوگیری کند. او پرده‌های نگارینی بافت که مشخص می‌کرد چه کاری انجام شده‌است و دو زن انتقام خود را گرفتند.
پروکنی ایتیس را کشت، آب‌پز کرد و به عنوان غذا برای شوهرش آورد.[۳] پس از اینکه غذایش را تمام کرد، خواهران سر بریده پسرش را به ترئوس هدیه کردند و او متوجه شد که چه کاری انجام شده‌است.[۳] او تبر را ربود و به قصد کشتن خواهران آنها را تعقیب کرد.[۳] آنها فرار کردند اما ترئوس تقریبا به آنها رسید. آنها در ناامیدی به خدایان دعا کردند که تبدیل به پرندگان شوند و از خشم و انتقام ترئوس فرار کنند.[۴] خدایان پروکنه را به پرستو، فیلوملا را به بلبل و ترئوس را به هوپو تبدیل کردند.[۳] جنس‌های پرستو پروکن‌پرستوها، چلچله‌های کوهی و اره‌بال و خانواده بادخورک درختی (همی‌پروکنیدا) نام خود را از این اسطوره گرفته‌اند.
جستارهای وابسته ویرایش
یادداشت ویرایش
- ↑ Apollodorus, 3.15.1
- ↑ Stephanus of Byzantium, Ethnica s.v. Thespeia
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ Ovid, Metamorphoses 6.424–674 (*Note that the line numbers vary among translations).
- ↑ Apollodorus, 3.14.8
منابع ویرایش
- آپولودوروس، کتابخانه با ترجمه انگلیسی توسط سر جیمز جورج فریزر، FBA, FRS در ۲ جلد، کمبریج، کارشناسی ارشد، انتشارات دانشگاه هاروارد. لندن، ویلیام هاینمن با مسئولیت محدود 1921. شابک 0-674-99135-4 . نسخه آنلاین در کتابخانه دیجیتال پرسئوس. متن یونانی در همین وب سایت موجود است.
- پوبلیوس اویدیوس ناسو، دگردیسی ترجمه شده توسط بروکس مور (۱۸۵۹–۱۹۴۲). بوستون، Cornhill Publishing Co. 1922. نسخه آنلاین در کتابخانه دیجیتال پرسئوس.
- پوبلیوس اویدیوس ناسو، مسخ. هوگو مگنوس. گوتا (آلمان). فریدر. آندر پرتس. 1892. متن لاتین در کتابخانه دیجیتال پرسئوس موجود است.
- Stephanus of Byzantium , Stephani Byzantii Ethnicorum quae supersunt، ویرایش شده توسط August Meineike (1790-1870)، منتشر شده در ۱۸۴۹. چند مدخل از این کتاب راهنمای مهم باستانی نام مکان‌ها توسط بردی کیزلینگ ترجمه شده‌است. نسخه آنلاین در پروژه متن Topos.