پل آلیویساتوس

شیمی‌دان آمریکایی

پل آلیویساتوس (متولد ۱۲ نوامبر ۱۹۵۹) دانشمند آمریکایی‌تبار یونانی است که به عنوان پیشگام در توسعه نانو مواد مورد استقبال قرار گرفته‌است،[۱][۲] و یک مرجع شناخته شده بین‌المللی در ساخت نانوکریستال‌ ها و استفاده از آنها در زیست پزشکی و برنامه‌های انرژی تجدید پذیر[۳] می باشد. او در لیست منتشر شده توسط تامسون رویترز در رده پنجم در بین ۱۰۰ شیمی‌دان برتر جهان قرار دارد.[۴] در سال ۲۰۰۹، او به عنوان مدیر آزمایشگاه ملی لارنس برکلی[۵] و در سال ۲۰۱۴ به عنوان برنده نشان ملی علوم معرفی شد.[۶][۷]

پل آلیویساتوس
زادهٔ۱۲ نوامبر ۱۹۵۹ ‏(۶۴ سال)
شیکاگو، ایلینویز
ملیتایالات متحده آمریکا
محل تحصیلدانشگاه شیکاگو
دانشگاه کالیفرنیا، برکلی
شناخته‌شده برایعلوم نانو
توسعه نانومواد
نانو کریستال‌ها
جایزه(ها)نشان ملی علوم (شیمی- ۲۰۱۴)
جایزه ولف در شیمی
جایزه لینوس پاولینگ
جایزه انجمن شیمی آمریکا در شیمی مواد
جایزه فون هیپل
پیشینه علمی
شاخه(ها)شیمی

در سال ۲۰۱۶ وی به عنوان معاون صدر اعظم تحقیقات برکلی منصوب شد.[۸] از تاریخ ۱ ژوئیه ۲۰۱۷، وی معاون اجرایی و خدمات مشاوره ای دانشگاه کالیفرنیا، برکلی است و به عنوان معاون صدراعظم تحقیقات به صورت موقت ادامه خواهد داد.[۹]

آلیویساتوس همچنین استاد برجسته سامسونگ در علوم نانو و تحقیقات فناوری نانو[۱۰] و استاد شیمی و علم و مهندسی مواد در UC برکلی است. علاوه بر این، او مدیر مؤسسه انرژی نانوساینس (ENSI)، یک مؤسسه جدید در پردیس UC Berkeley را که توسط بنیاد کاولی راه اندازی شده‌است، جهت کشف کاربرد نانو علوم در فناوری‌های انرژی پایدار، هدایت می‌کند.[۱۱][۱۲]

اوایل زندگی ویرایش

پل آلیویساتوس در شیکاگو، ایلینویز متولد شد، جایی که او تا سن ۱۰ سالگی زندگی می‌کرد، هنگامی که خانواده اش به آتن یونان نقل مکان کردند. آلیوویساتوس دربارهٔ سالهای اقامت خود در یونان گفته‌است که این یک تجربه عالی برای او بود زیرا او مجبور بود زبان و فرهنگ یونانی را بیاموزد و سپس با دانش آموزان پیشرفته تر آشنا شود. وی در مورد این تجربه گفته‌است: «وقتی چیزی جالب دیدم، تلاش برای من بود که بتوانم آن را به بهترین شکل ممکن درک کنم.» آلیویساتوس برای شرکت در دانشگاه شیکاگو در اواخر دهه هفتاد به ایالات متحده بازگشت.[۱۳]

آموزش و شغل ویرایش

در سال ۱۹۸۱، آلیویساتوس لیسانس شیمی را از دانشگاه شیکاگو به دست آورد. در سال ۱۹۸۶، وی مدرک دکترا در شیمی فیزیک را از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، تحت نظر چارلز هریس گرفت.[۱۴] پایان‌نامه دکترا او مربوط به فوتوفیزیک مولکولهای برانگیخته الکترونیکی در نزدیکی سطوح فلزی و نیمه هادی بود. وی سپس به آزمایشگاه‌های AT&T بل پیوست و با لوئیز E. بروس همکاری کرد و تحقیقات خود را در زمینه فناوری نانو آغاز کرد.

آلیویساتوس در سال ۱۹۸۸ به عنوان استادیار شیمی به UC برکلی بازگشت. وی از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ به عنوان استاد تمام مشغول به کار بود، و در سال ۱۹۹۹ به عنوان استاد علوم و مهندسی مواد اضافه شد.

آلیویساتوس در سال ۱۹۹۱ به آزمایشگاه ملی لارنس برکلی (یا آزمایشگاه برکلی) بخش علوم مواد پیوست.[۱۵] از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ آلیوویساتوس به عنوان مدیر آزمایشگاه دانشیار برکلی در حوزه علوم فیزیکی فعالیت داشت. در سال ۲۰۰۸، او به عنوان معاون آزمایشگاه تحت مدیر آزمایشگاه برکلی استیون چو، و سپس به عنوان مدیر موقت هنگامی که چو کناره‌گیری کرد به عنوان وزیر انرژی منصوب شد. وی در تاریخ ۱۹ نوامبر ۲۰۰۹ توسط هیئت رئیسه دانشگاه کالیفرنیا به توصیه مارک یودوف رئیس‌جمهور UC و با هماهنگی وزارت انرژی ایالات متحده به عنوان هفتمین مدیر آزمایشگاه برکلی منصوب شد.[۵]

استیون چو ، وزیر انرژی خاطرنشان کرد که آلیوویساتوس "دانشمندی باورنکردنی است که قضاوت باورنکردنی در مورد موضوعات مختلف دارد. او بی سر و صدا و آرام است و توانایی الهام بخشیدن به مردم را دارد … [و می‌تواند] پروژه‌هایی را از علم مواد به برنامه‌های دنیای واقعی ببرد. "[۱۶]

تحقیقات علوم نانو ویرایش

آلیویساتوس یک مرجع بین‌المللی شناخته شده در زمینه نانوشیمی و پیشگام در سنتز نقاط کوانتومی نیمه هادی و نانوساختارهای مصنوعی چند شکل است.[۱۷] علاوه بر این، او یک متخصص جهانی در شیمی بلورهای نانو است. یکی از مقالات وی (Science، ۲۷۱: ۹۳۳–۹۳۷، ۱۹۹۶) بیش از ۹٬۱۰۰ بار استناد شده‌است.[۱۸]

علاوه بر این، استفاده او از DNA در این زمینه (فناوری نانو دی ان ای) تطبیق پذیری این مولکول را نشان داده‌است. او از آن برای هدایت رشد کریستال و ایجاد مواد جدید استفاده کرده‌است، حتی برای اندازه‌گیری فواصل نانو مقیاس (به Nature Nanotechnology, 1: 47-52, 2006، مراجعه کنید).[۱۹]

وی به عنوان نخستین کسی شناخته شده‌است که نشان می‌دهد نانوکریستال‌های نیمه هادی می‌توانند به شکل‌های پیچیده دو بعدی، برخلاف حوزه‌های ساده یک بعدی رشد کنند.[۱۹][۲۰] آلیویساتوس ثابت کرد که کنترل رشد نانوکریستال‌ها کلید کنترل اندازه و شکل آنها است. این دستاورد باعث تغییر در چشم‌انداز فناوری نانو شد و زمینه را برای استفاده از برنامه‌های جدید بالقوه از جمله تشخیص بیولوژیکی، سلولهای فتوولتائیک انقلابی و مواد LED هموار کرد.[۲۱]

نانوبلورها ویرایش

نانو کریستال‌ها از چند صد تا ده‌ها هزار اتم جمع می‌شوند که به شکل بلوری ماده معروف به «خوشه» درآمده اند. به‌طور معمول قطر چند نانومتر، نانو کریستال‌ها از مولکول‌ها بزرگتر هستند اما از مواد جامد تجمع یافته کوچکتر هستند، بنابراین اغلب دارای خواص فیزیکی و شیمیایی در مکانی هستند. با توجه به اینکه یک نانوکریستال تقریباً تمام سطح و فاقد داخلی است، با رشد اندازه کریستال، خواص آن می‌تواند بسیار متفاوت باشد.

انتقال فناوری و تأثیر ترجمه ویرایش

آلیویساتوس بنیانگذار شرکت Quantum Dot است،[۲۲] شرکتی که برچسب‌های نانو مقیاس بلوری را تولید می‌کند که در مطالعه رفتار سلولی مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۲۳] (نقاط کوانتومی اکنون بخشی از Technologies Life است. وی همچنین شرکت نانوسیس نانوتکنولوژی،[۲۴] و سولکسانت را راه اندازی کرد، یک استارتاپ فتوولتائیک که از آن زمان به عنوان سیوا پاور مجدداً راه اندازی شده‌است.[۲۵] تحقیقات او منجر به توسعه کاربردهایی در طیف وسیعی از صنایع، از جمله تصویربرداری زیستی (برای مثال، استفاده از نقاط کوانتومی برای برچسب زدن درخشان بافت بیولوژیک) شده‌است. فناوری‌های نمایش (فیلم قابل انتشار نقاط کوانتومی در تبلت Kindle Fire HDX یافت می‌شود).[۲۶] و انرژی تجدید پذیر (کاربردهای خورشیدی نقاط کوانتومی).

ثبت اختراعات ایالات متحده ویرایش

بیش از ۲۰ عدد تا سال ۲۰۱۴.[۲۷]

جوایز و افتخارات ویرایش

  • جایزه محقق جوان ریاست جمهوری ۱۹۹۱–۱۹۹۵؛
  • کمکهای بنیاد آلفرد پی اسلون، ۱۹۹۱؛[۲۸]
  • بورس شیمیایی ACS Exxon شیمی جامد، ۱۹۹۱؛[۲۹]
  • جایزه کوبلنتز برای پیشرفت در طیف‌سنجی مولکولی، ۱۹۹۴؛[۳۰]
  • جایزه ویلسون در هاروارد؛
  • جایزه وزارت انرژی برای موفقیت علمی برجسته در شیمی مواد، ۱۹۹۴
  • جایزه پژوهشگر جوان برجسته انجمن تحقیقات مواد، 1995[۳۱]
  • جایزه وزارت انرژی برای تحقیقات برجسته پایدار در شیمی مواد، ۱۹۹۷
  • جایزه انجمن شیمیایی کلوئید و سطح شیمیایی آمریکا، ۲۰۰۵؛[۳۲]
  • جایزه EO لارنس، ۲۰۰۶؛[۳۳]
  • جایزه Eni Italgas برای انرژی و محیط زیست، ۲۰۰۶؛[۳۴]
  • جایزه رتبه (Optoelectronic)، ۲۰۰۶؛[۳۵]
  • جایزه فارغ التحصیلان برجسته دانشگاه شیکاگو (دستاورد حرفه ای)، ۲۰۰۶؛[۳۶]
  • سخنرانی برجسته در علوم نانو، انجمن تحقیقات مواد، ۲۰۰۸؛[۳۷]
  • جایزه نانو، جامعه بین‌المللی علوم نانومقیاس، محاسبات و مهندسی، ۱۳۸۸؛[۳۸]
  • Medaglia teresiana، دانشگاه پاویا، (۲۰۱۰)؛[۳۹]
  • جایزه لینوس پائولینگ، ۲۰۱۱؛[۴۰]
  • جایزه فون هیپل، انجمن تحقیقات مواد، ۲۰۱۱؛[۴۱]
  • جایزه ولف در شیمی، ۲۰۱۲؛[۴۲]
  • مدال ملی علوم، 2014.[۶][۴۳]
  • جایزه ACS در شیمی مواد، ۲۰۱۴؛[۴۴]
  • جایزه Axion، انجمن حرفه ای یونان آمریکا، ۲۰۱۵؛[۴۵]
  • جایزه یادبود اسپیرز، انجمن سلطنتی شیمی، ۲۰۱۵؛[۴۶]
  • جایزه دن دیوید برای آینده، 2016.[۴۷]
  • جایزه NAS در علوم شیمیایی، ۲۰۱۷؛[۴۸]

سخنرانی‌ها، گفتگوها و پانل‌های قابل توجه ویرایش

منابع ویرایش

  1. Wilson, E. (Feb 8, 2010). "Paul Alivisatos: LBNL's new director focuses on renewable energy, climate". Chemical and Engineering News. 88 (6): 55. doi:10.1021/cen-v088n006.p055.
  2. "National Award Recipient Citations". www.acs.org. American Chemical Society. Archived from the original on September 3, 2014. Retrieved June 9, 2014.
  3. "Paul Alivisatos: Berkeley Lab director navigates uncertain times with a focus on research". No. DOI: 10.1117/2.321405.05. SPIE: The International Society for Optics & Photonics. SPIE Newsroom. May 30, 2014. Retrieved June 11, 2014.
  4. "Science Watch: Top 100 Chemists, 2000-2010: Special Report on High-Impact Chemists". Thomson Reuters. Feb 10, 2011. Retrieved June 10, 2014.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ «About the Director-Berkeley Lab». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ ژانویه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۴ سپتامبر ۲۰۱۹.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ http://nationalmedals.org/laureates/armand-paul-alivisatos
  7. White House to honor Alivisatos, Hu with National Medals of Science, Technology, Berkeley News
  8. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۴ سپتامبر ۲۰۱۹.
  9. http://evcp.berkeley.edu/evcp-paul-alivisatos
  10. "Alivisatos appointed Samsung Distinguished Chair in Nanoscience". article. University of California Berkeley. UC Berkeley News Center. Aug 22, 2013. Retrieved Sep 2, 2014.
  11. Brown, S. (Oct 4, 2013). "UC Berkeley, Lawrence Berkeley Lab open new energy nanoscience center". SF Business Times. Retrieved June 10, 2014.
  12. "Introducing the Kavli Energy NanoSciences Institute". www.kavlifoundation.org. The Kavli Foundation. Archived from the original on 3 July 2020. Retrieved June 9, 2014.
  13. "Lawrence Berkeley National Lab: Leadership: Berkeley Lab Director Paul Alivisatos". www.lbl.gov. Lawrence Berkeley National Lab. Retrieved June 10, 2014.
  14. "Outstanding Young Investigator Award Given to Alivisatos for Nanocrystal Research". MRS Bulletin. 20 (2): 63. Feb 1995. doi:10.1557/S0883769400049277.
  15. "A. Paul Alivisatos". http://www.aip.org/. Array of Contemporary American Physicists. Archived from the original on 2014-09-03. Retrieved Aug 31, 2014. {{cite web}}: External link in |website= (help)
  16. Castle, K. (April–May 2010). "Raising the Energy Level at the Berkeley Lab". Innovation. 8 (2). Retrieved June 10, 2014.
  17. Yarris, L. (Jan 12, 2012). "Berkeley Lab Director Paul Alivisatos Wins Wolf Prize in Chemistry". University of California Berkeley. Berkeley Research University of California News. Retrieved July 22, 2014.
  18. "Science, 271: 933-937, 1996". scholar.google.com. Retrieved Aug 22, 2014.
  19. ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ Emsley, J. "DNA Nanotechnology: Chemistry". sciencewatch.com. Thomson Reuters. Retrieved June 9, 2014.
  20. "Nanotechnology expert Paul Alivisatos wins Wolf Prize in Chemistry". Nanowerk. Nanowerk News. Jan 12, 2012. Retrieved June 9, 2014.
  21. Bernstein, M. (Jan 19, 2012). "ACS Nano Letters co-editors A. Paul Alivisatos and Charles M. Lieber win prestigious Wolf Foundation Prize". press release. American Chemical Society. Retrieved June 9, 2014.
  22. Chang, K. (Feb 22, 2005). "Tiny Is Beautiful: Translating 'Nano' Into Practical". article. New York Times. Retrieved June 9, 2014.
  23. Feder, B.J. (March 15, 2004). "Bashful vs. Brash in the New Field of Nanotech". article. New York Times. Retrieved June 9, 2014.
  24. Kanellos, M. (Aug 10, 2010). "Samsung Invests in Nanosys, Licenses Technology". article. greentechmedia. greentechsolar. Retrieved June 9, 2014.
  25. Wesoff, E. (Nov 21, 2013). "Solexant Rebrands as Siva and Looks to Scale CIGS Thin-Film Solar". article. greentechmedia. Retrieved June 9, 2014.
  26. Chatterjee, S.; Maan, L. (Aug 13, 2014). "With sharp focus, quantum dot makers scale up to meet demand". article. Thomson Reuters. Reuters. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved Aug 30, 2014.
  27. "Alivisatos - United States". uspto.gov. United States Patent and Trademark Office. Retrieved Aug 20, 2014.
  28. "Past Fellows". www.sloan.org. Alfred P. Sloan Foundation. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved June 10, 2014.
  29. "The ExxonMobil Award Faculty Fellowship in Solid State Chemistry". acsdic.org. American Chemical Society. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved July 22, 2014.
  30. "The Coblentz Award". www.coblentz.org. The Coblentz Society. Retrieved July 22, 2014.
  31. "Past Outstanding Young Investigator Recipients". www.mrs.org. Materials Research Society. Archived from the original on 4 November 2011. Retrieved July 22, 2014.
  32. "ACS Award in Colloid and Surface Chemistry". www.acs.org. The American Chemical Society. Archived from the original on September 3, 2014. Retrieved July 22, 2014.
  33. "Award Laureates". science.energy.gov. U.S. Dept. of Energy. Archived from the original on 22 December 2017. Retrieved July 22, 2014.
  34. "Solar Researchers Win Eni Italgas Science and Environment Prize". article. Photonics Media. Photonics.com. Jan 2007. Retrieved Aug 31, 2014.
  35. "Prizes awarded by the Optoelectronics Fund". www.rankprize.org. The Rank Prize Funds. Retrieved July 22, 2014.
  36. "Alumni Awards recipients: Professional Achievement Award". http://alumniandfriends.uchicago.edu/. University of Chicago Alumni Association. Archived from the original on July 7, 2014. Retrieved July 22, 2014. {{cite web}}: External link in |website= (help)
  37. "Fred Kavli Distinguished Lectureship in Nanoscience". www.mrs.org. Materials Research Society. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved July 22, 2014.
  38. "The Nanoscience Prize". www.isnsce.org. International Society for Nanoscale Science, Computation, Engineering. Archived from the original on March 23, 2012. Retrieved July 22, 2014.
  39. "Medaglia teresiana". http://shelf3d.com/i/University%20of%20Pavia. University of Pavia, Italy. Retrieved July 22, 2014. {{cite web}}: External link in |website= (help)
  40. "Recipients of the Linus Pauling Medal". college.up.edu. University of Portland. Retrieved July 22, 2014.
  41. "Von Hippel Award". www.mrs.org. Materials Research Society. Retrieved July 22, 2014.
  42. "2012 Wolf Prize in Chemistry". article. Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA, Weinheim. ChemViews Magazine. May 13, 2012. Retrieved Aug 31, 2014.
  43. "President Obama to Honor Nation's Leading Scientists and Innovators". The White House. Office of the Press Secretary. Retrieved 5 January 2016.
  44. "ACS 2014 National Award Winners". Chemical & Engineering News. 91 (36): 84–86. Sep 9, 2013. doi:10.1021/cen-09136-awards. Retrieved Aug 22, 2014.
  45. "نسخه آرشیو شده". Hellenic American Professional Society. Archived from the original on 16 December 2015. Retrieved 5 January 2016.
  46. "Spiers Memorial Award". Royal Society of Chemistry. Royal Society of Chemistry. Retrieved 5 January 2016.
  47. "2016 Dan David Prize Laureates". The Dan David Foundation. Archived from the original on 25 April 2012. Retrieved 16 February 2016.
  48. NAS Award in Chemical Sciences 2017

پیوند به بیرون ویرایش