پیرادندان(Periodontium)[۱] مجموعه‌ای از بافت‌های کاملاً تمایزیافته است که دندان را دربرمی‌گیرند و از آن محافظت می‌کنند و وظیفهٔ آنها نگه داشتن دندان در استخوان‌های آرواره‌های بالا و پایین است. واژهٔ Periodontium یک اصطلاح یونانی است. Peri به معنای «اطراف» یا «پیرا-» و odont- به معنای دندان است. پریودانتیکس یک رشتهٔ تخصصی دندانپزشکی است که به طور ویژه به مراقب و نگهداری از بافت‌های پیرادندانی می‌پردازد. پیرادندان پشتیبانی لازم را از دندان به عمل می‌آورد تا دندان بتواند عملکرد مطلوب خود را داشته باشد. این بافت از چهار جزء اصلی تشکیل شده است:[۲]

  • لثه
  • رِباط‌های پیرادندانی (لیگامان‌های پریودُنتال یا PDL)
  • سِمِنتوم (ساروجه)
  • استخوان آلوِئُلِر بالاخص
Periodontium
The tissues of the periodontium combine to form an active, dynamic group of tissues. The alveolar bone (C) is surrounded for the most part by the subepithelial بافت همبند of the gingiva, which in turn is covered by the various characteristic gingival epithelia. The cementum overlaying the tooth root is attached to the adjacent cortical surface of the alveolar bone by the alveolar crest (I), horizontal (J) and oblique (K) fibers of the periodontal ligament.
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینparodontium
MeSHD010519
TA98A05.1.03.058
A03.1.03.002
TA22819

منابع ویرایش

  1. فرهنگستان زبان فارسی
  2. Kumar, G.S., ed. (2011). "8". Orban's Oral Histology and Embryology (13th ed.). New Delhi: Elsevier. p. 172. ISBN 9788131228197. Retrieved 22 April 2016.