ویکی‌پدیا

پیریدوکسین

پیریدوکسین که همچنین به عنوان ویتامین B ۶ نیز شناخته می‌شود، نوعی ویتامین ب۶ است که معمولاً در مواد غذایی یافت می‌شود و به عنوان مکمل رژیم غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۱] به عنوان یک مکمل از آن برای درمان و جلوگیری از کمبود پیریدوکسین، کم‌خونی سیدروبلاستیک، صرع وابسته به پیریدوکسین، برخی از اختلال متابولیک، عوارض جانبی یا عوارض استفاده از ایزونیازید و انواع خاصی از مسمومیت‌های قارچ استفاده می‌شود.[۵] از طریق دهان یا با تزریق استفاده می‌شود.

پیریدوکسین
Pyridoxine
داده‌های بالینی
نام‌های دیگرvitamin B6,[۱] pyridoxol[۲] pyridoxine hydrochloride
AHFS/Drugs.commonograph
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
روش مصرف داروBy mouth, intravenous (IV), intramuscular (IM), subcutaneous
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
شناسه‌ها
  • 4,5-Bis(hydroxymethyl)-2-methylpyridin-3-ol
شمارهٔ سی‌ای‌اس
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.000.548 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC8H11NO3
جرم مولی۱۶۹٫۱۸۰ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
نقطه ذوب۱۵۹ تا ۱۶۲ درجه سلسیوس (۳۱۸ تا ۳۲۴ درجه فارنهایت)
  • OCc1cnc(C)c(O)c1CO
  • InChI=1S/C8H11NO3/c1-5-8(12)7(4-11)6(3-10)2-9-5/h2,10-12H,3-4H2,1H3 ✔Y
  • Key:LXNHXLLTXMVWPM-UHFFFAOYSA-N

معمولاً به خوبی تحمل می‌شود و عوارض خاصی ندارد. بعضی اوقات عوارض جانبی ان شامل سردرد، بی‌حسی و خواب آلودگی است. دوزهای طبیعی در دوران بارداری و شیردهی بی خطر است. پیریدوکسین در خانواده ویتامین‌های گروه B قرار دارد؛ و برای ساخت اسیدهای آمینه، کربوهیدرات‌ها و لیپیدها لازم است.[۵] منابع رژیم غذایی شامل میوه، سبزیجات و غلات هستند.[۶]

تاریخچه ویرایش

پیریدوکسین در سال ۱۹۳۴ کشف شد، در سال ۱۹۳۸ جداسازی شده و اولین بار در سال ۱۹۳۹ ساخته شد.[۷][۸] این مکمل در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی، که مؤثرترین و بی خطرترین داروهای مورد نیاز در یک سیستم بهداشتی است قرار دارد.[۹] پیریدوکسین به عنوان یک داروی ژنریک و بدون نسخه در دسترس است.[۵] هزینه عمده فروشی در کشورهای در حال توسعه حدود ۰/۵۹ تا ۵/۵ دلار در ماه است.[۱۰] پیریدوکسین به مواد غذایی، مانند غلات صبحانه در برخی کشورها افزوده شده‌است.[۶]

منابع ویرایش

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ WHO Model Formulary 2008. World Health Organization. 2009. p. 496. ISBN 9789241547659.
  2. ↑ Dryhurst, Glenn (2012). Electrochemistry of Biological Molecules (به انگلیسی). Elsevier. p. 562. ISBN 978-0-323-14452-0. Archived from the original on 2016-12-30.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Pyridoxine Use During Pregnancy". Drugs.com. 27 April 2020. Retrieved 6 May 2020.
  4. ↑ "Pyridoxine 50mg Tablets - Summary of Product Characteristics (SmPC)". (emc). 27 April 2015. Retrieved 6 May 2020.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ "Pyridoxine Hydrochloride". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 30 December 2016. Retrieved 8 December 2016.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "Office of Dietary Supplements - Dietary Supplement Fact Sheet: Vitamin B6". ods.od.nih.gov. 11 February 2016. Archived from the original on 12 December 2016. Retrieved 30 December 2016.
  7. ↑ Squires, Victor R. (2011). The Role of Food, Agriculture, Forestry and Fisheries in Human Nutrition - Volume IV (به انگلیسی). EOLSS Publications. p. 121. ISBN 978-1-84826-195-2.
  8. ↑ Harris, Harry (2012). Advances in Human Genetics 6. Springer Science & Business Media. p. 39. ISBN 978-1-4615-8264-9.
  9. ↑ World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.
  10. ↑ "Vitamin B6". International Drug Price Indicator Guide. Retrieved 8 December 2016.

پیوند به بیرون ویرایش

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پیریدوکسین&oldid=38977252»