پیمان نرچینسک
پیمان نرچینسک (چینی سنتی: 尼布楚條約) در سال ۱۶۸۹ اولین ماهده بین روسیه تزاری و دودمان چینگ از چین است. روسها نواحی شمالی رود آمور را تا رشته‌کوه استانووی واگذار و منطقه بین رود آرگون و دریاچه بایکال را حفظ کردند. این مرز بین رود آرگون و رشته کوه استانووی تا الحاق آمور طی معاهده آیگون در ۱۸۵۸ و معاهده پکن در ۱۸۶۰ برجای ماند. این معاهده بازارهایی برای کالاهای روسی در چین گشود و دسترسی به منابع اولیه و کالاهای نفیس چینی را فراهم کرد.
.jpg) نسخه ای از پیمان به زبان لاتین | |
| گونه | پیمان مرزی |
|---|---|
| تاریخ امضا | ۲۷ اوت ۱۶۸۹ |
| مکان امضا | نرچینسک |
| تاریخ انقضا | ۲۸ مه ۱۸۵۸ |
| مذاکره‌کنندگان |
|
| امضاکنندگان | |
| گروه‌ها | |
| زبان‌ها | |
 ویکی‌نبشته | |
| |
معاهده در ۲۷ آگوست ۱۶۸۹ در نرچینسک امضا شد.[۱] امضا کنندگان سونگگتو از جانب امپراتور کانگ شی و فئودور گلووین از جانب پتریکم و ایوان پنجم بودند.
نسخه مورد استناد به زبان لاتین بود، به همراه ترجمه هایی به زبانهای روسی و مانچو، اما این نسخه ها تفاوتهای قابل ملاحظه ایی داشتند. تا دو قرن بعد هیچ متن رسمی چینی وجود نداشت، اما علائم مرزی در نسخه چینی همزمان به زبانهای مانچو، روسی و لاتین ثبت شده بود.[۲][۳]
بعدها، در ۱۷۲۷، معاهده کیاختا آنچه که اکنون مرز مغولستان در غرب آرگون است را تثبیت و مسیر تجارت کاروانها را گشود. در ۱۸۵۸(پیمان آیگون) روسیه سرزمینهای شمال آمور و در ۱۸۶۰(معاهده پکن) ساحل را تا ولادی وستوک گرفت. مرز فعلی در امتداد رودخانه های آرگون، آمور و اوسوری قرار دارد.
منابع ویرایش
- ↑ Krausse, Alexis Sidney (1899). Russia in Asia: a record and a study, 1558-1899. G. Richards. pp. 330–31. Retrieved 26 August 2011.
- ↑ On the difference between version of the treaty, see V. S. Frank, "The Territorial Terms of the Sino-Russian Treaty of Nerchinsk, 1689", The Pacific Historical Review 16, No. 3 (August 1947), 265–270.
- ↑ Journal of the Royal Central Asian Society, 281.