ژان لوک ملانشن
ژان لوک ملانشُن (به فرانسوی: Jean-Luc Mélenchon) (زاده ۱۹ اوت ۱۹۵۱) یک سیاستمدار فرانسوی است. وی در ابتدا عضو حزب سوسیالیست فرانسه بود. او در سال ۲۰۰۸ از این حزب جدا و عضو حزب چپ فرانسه شد. وی در سال ۲۰۱۲ با حمایت حزب کمونیست در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۱۲ فرانسه شرکت کرد و نتوانست در دور دوم حضور پیدا کند. ملانشن در سال ۲۰۱۷ حزب فرانسه تسلیم‌ناپذیر را تأسیس کرد و از طرف این حزب در انتخابات ریاست‌جمهوری همان سال خود را نامزد کرد. اما تنها ۱۹٫۵۸٪ آراء را کسب کرد و در جایگاه چهارم قرار گرفت و برای حضور در دور دوم انتخابات بازماند.[۱] او هم‌اکنون، یکی از نمایندگان مردم فرانسه در پارلمان اروپا است.
ژان لوک ملانشن | |
|---|---|
 | |
| نماینده پارلمان اروپا | |
| آغاز به کار ۱۴ ژوئیه ۲۰۰۹ | |
| حوزه انتخاباتی | جنوب غرب فرانسه |
| وزیر آموزش فنی و حرفه‌ای | |
| دوره مسئولیت ۲۷ مارس ۲۰۰۰ – ۶ مه ۲۰۰۲ | |
| نخست‌وزیر | لیونل ژوسپن |
| پس از | Claude Allègre |
| پیش از | Luc Ferry |
| عضو سنا از اسون | |
| دوره مسئولیت ۱ اکتبر ۲۰۰۴ – ۷ ژانویه ۲۰۱۰ | |
| پیش از | Marie-Agnès Labarre |
| دوره مسئولیت ۲ اکتبر ۱۹۸۶ – ۲۴ سپتامبر ۱۹۹۵ | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ژان لوک ملانشُن ۱۹ اوت ۱۹۵۱ (۷۲ سال) طنجه، مراکش |
| ملیت |  فرانسه |
| حزب سیاسی | فرانسه تسلیم‌ناپذیر |
| دیگر عضویت‌های سیاسی | حزب سوسیالیست (۲۰۰۸–۱۹۷۶) |
| پیشه | سیاستمدار |
| وبگاه | |
مواضع سیاسی ویرایش
ژان لوک ملانشن به لحاظ سیاسی به سوسیالیسم دمکراتیک و ماتریالیسم تاریخی اعتقاد دارد. اندیشه او عمدتاً تحت تأثیر ژان ژورس قرار دارد. او پشتیبان افزایش حقوق کارگران و بسط برنامه‌های رفاه اجتماعی فرانسه است.[۲] او خواستار بازتوزیع انبوه ثروت به منظور از میان بردن نابرابری‌های اقتصاد اجتماعی موجود شده‌است.[۲] سیاست‌های پیشنهادی ملانشن شامل اعمال مالیات بر درآمد ۱۰۰ درصدی بر همه اتباع فرانسوی که بیش از ۳۶۰٬۰۰۰ یورو در سال درآمد دارند، بازپرداخت کامل مخارج مراقبت سلامت از سوی دولت، کاستن از قدرت رئیس‌جمهور به نفع قوه مقننه و همچنین تسهیل قوانین مهاجرتی است.[۳]
در دهه ۱۹۷۰ ژان لوک ملانشون از کار آموزگاری و روزنامه‌نگاری دست کشید تا بیشتر بر فعالیت‌های چپ گرایانه تمرکز کند. او در زمان نخست‌وزیری لیونل ژوسپن برای مدت کوتاهی به عنوان وزیر آموزش مشغول کار شد. ملانشون در اوایل دهه ۲۰۰۰ از چرخش سوسیالیست‌ها به سمت راست ناامید شد.[۴]
ژان لوک ملانشن در سال ۲۰۰۵ از اصلی‌ترین مخالفان تصویب عهدنامه قانون اساسی اتحادیه اروپا بود.[۴]
ملانشون ضمن مخالفت با سیاست‌های امانوئل مکرون و پشتیبان جنبش جلیقه‌زردها بود.[۴]
ملانشن از منتقدین صریح الهجهٔ اتحادیه اروپا است. او معتقد است که اتحادیه اروپا به علت اجرای سیاست‌های نئولیبرالیسم اقتصادی فاسد شده‌است.[۵] او می‌گوید: برخی از نهادهای بین‌المللی، همچون اتحادیه اروپا صدای مردم را خفه کرده‌اند.[۶]
ملانشن با ناتو مخالف است و ناتو را مخالف حاکمیت ملی فرانسه می‌داند.[۶] او خواستار کنار کشیدن فرانسه از ناتو شده‌است.[۶] و به خاطر همین دیدگاه، هدف انتقادهای بسیاری است.[۴]
منابع ویرایش
- ↑ «روزنامه ایران96/2/3: مستقل یا افراطی، مسئله این است». www.magiran.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ آوریل ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۴-۰۱.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Pr’ncipe, Catarina; Sunkara, Bhaskar (July 2016). Europe in Revolt: Mapping the New European Left. Chicago: Haymarket Books. pp. 91-92. ISBN 978-1-60846-593-4.
- ↑ Fenby, Jonathan (November 2016). France: A Modern History from the Revolution to the War with Terror. New York: St. Martin's Press. pp. 448–449. ISBN 978-1-250-09683-8.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ «امانوئل مکرون اکثریت حزبی را در پارلمان فرانسه از دست داد». بی‌بی‌سی فارسی. ۳۰ خرداد ۱۴۰۱.
- ↑ Heinen, Nicolaus; Hartleb, Florian (2014). "Euroscepticism gaining currency? Implications of the EU elections for economic policy" (PDF). Frankfurt, Germany: Deutsche Bank AG. Archived from the original (PDF) on 1 July 2014. Retrieved 4 January 2015.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help); Cite has empty unknown parameter:|6=(help) - ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ "French left rally behind anti-NATO Mélenchon". France Médias Monde (France 24). Issy-les-Moulineaux, Paris. 6 April 2014. Archived from the original on 26 September 2015. Retrieved 13 November 2016.
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ژان لوک ملانشن موجود است. |
