گَهواره بستر کوچکی است که نوزادان و نوباوگان و گاه نوپایان را در آن می‌گذارند تا بتوانند برای آرام نگاه داشتن کودک شیرخواره به آسانی آن را حرکت داده و بجنبانند.[۱]

یک گهواره.
گهواره شارل دوازدهم، پادشاه سوئد.

گهواره را در فارسی گاهواره، مهد و منجک هم می‌گفتند.[۲]

واژه گهواره از «گاه» (به معنی جا)+ پسوند «-واره» (به معنی مانند) ساخته شده‌است.[۳]

بسیاری از نوزادان بلافاصله پس از زایمان در گهواره گذاشته می‌شود. برخی والدین گهواره اضافه‌ای نیز در اتاق خواب خود دارند. گهواره انواع گوناگونی دارد. برای نمونه گهواره معمولی، گهواره آونگی و گهواره ننویی.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. لغت‌نامهٔ دهخدا، سرواژهٔ گهواره.
  2. همان.
  3. مقدم، محمد، چند نمونه از متن نوشته‌های فارسی باستان، در: ایران‌کوده، شماره ۴، تهران: سازمان انتشارات فِرَوَهْر، چاپ دوم: مهرماه ۱۳۶۳. ص۲۹.
  • ویکی‌پدیای هلندی.