امپراتوری مدانگ یا پادشاهی مدانگ یا پادشاهی ماتارام دولتی هندو-بودایی بود که میان سده‌های هشتم تا یازدهم میلادی در جاوه مستقر بود. پادشاهی مدانگ نخست در جاوه مرکزی و سپس جاوه شرقی پا گرفت. بنیادگذار این پادشاهی سانجایا بود و دودمان شایلیندره بر این سرزمین فرمان می‌راند.

Medang i Bhumi Mataram

732–1006
پادشاهی مدانگ در حلال جاوهٔ مرکزی و شرقی
پادشاهی مدانگ در حلال جاوهٔ مرکزی و شرقی
پایتختجاوهٔ مرکزی: Mdaη i Bhumi Mataram (مکان دقیق آن دانسته نیست، شایدجایی در جلگه برامبانان بوده باشد), و سپس به مامراتی و پوه پیتو منقل شده است; جاوهٔ شرقی: Mdaη i Tamwlang و Mdaη i Watugaluh (نزدیک جومبنگ کنونی), سپس به Mdaη i Wwatan منقل شد (نزدیک مادیون)
زبان(های) رایججاوه‌ای باستان, سانسکریت
دین(ها)
دین سنتی جاوه‌ای, هندوئیسم, آیین بودایی, روح‌باوری
حکومتپادشاهی
مهاراجه 
• 732–760
سانجایا
• 985–1006
دارماواگانسا
تاریخ 
• سانجایا پادشاهی را بنیاد نهاد (کتیبه کانگال)
732
• دارماواگانسا از ووراواری و امپراتوری سریویجایا شکست خورد
1006
واحد پولماسا و تاهیل (مسکوکات سیم و زر محلی)
پیشین
پسین
پادشاهی کالینگا
پادشاهی سوندا
کاهوریپان

کهن‌ترین سند یافت‌شده از این پادشاهی موسوم به کتیبه کانگال است که به زبان سانسکریت نگاشته شده است و تاریخ آن مربوط به ۷۳۲ میلادی است.

منابع ویرایش

Wikipedia contributors, "Medang Kingdom," Wikipedia, The Free Encyclopedia, https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Medang_Kingdom&oldid=888597468 (accessed June 1, 2019).