پادشاهی کنگو (کنگوئی: Kongo dya Ntotila[۶][۷] یا Wene wa Kongo; پرتغالی: Reino do Congo) پادشاهی‌ای واقع در آفریقای مرکزی در شمال آنگولای امروزی، بخش غربی جمهوری دموکراتیک کنگو، جمهوری کنگو و همچنین جنوبی‌ترین بخش گابن بود. در بیشترین حد خود از اقیانوس اطلس در غرب به رودخانه کوانگو در شرق و از رودخانه کنگو در شمال به رودخانه کوانزا در جنوب می‌رسید. پادشاهی شامل چندین استان تحت حکومت مستقیم منیکونگو (به‌معنای ارباب یا حکمران پادشاهی کنگو) بود. البته حوزه نفوذ آن به پادشاهی‌های همسایه از جمله نگویو، کاگونگو، لوآنگو، اندونگا نیز گسترش یافته بود.[۵]

پادشاهی کنگو

Wene wa Kongo یا Kongo dya Ntotila
Reino do Congo
کنگو
1390[۱]–1914[۲]
پرچم کنگو
پرچم (قرن هفده میلادی)
نشان رسمی (۱۵۲۸–۱۵۴۱ میلادی) کنگو
نشان رسمی (۱۵۲۸–۱۵۴۱ میلادی)
پادشاهی کنگو
پادشاهی کنگو
وضعیتپادشاهی مستقل (۱۳۹۰–۱۸۵۷)
دولت خراجگزار پادشاهی پرتغال (۱۸۵۷–۱۹۱۰)
زیردست نخستین جمهوری پرتغال (۱۹۱۰–۱۹۱۴)
پایتختمبنزاکنگو، آنگولا (سائو سالوادور), آنگولا[۳]
زبان(های) رایجکیکونگو،
پرتغالی
دین(ها)
بوکانگو
کاتولیک
آنتونیانی (۱۷۰۴–۱۷۰۸)
حکومتپادشاهی
شاه 
• ۱۳۹۰–۱۴۲۰ (نخستین)
لوکنی لوئا نیمی
• ۱۹۱۱–۱۹۱۴ (آخرین)
منوئیل سوم از کنگو
قوه مقننهشورای سلطنتی پادشاهی کنگو
تاریخ 
• فتح کابونگا
1390[۱]
۱۶۲۲
۱۶۲۳
۲۹ اکتبر ۱۹۶۵
۱۶۶۵–۱۷۰۹
• اتحاد دوباره
فوریه ۱۷۰۹
• خراجگزاری
۱۸۵۷
۱۸۸۴–۱۸۸۵
• انحلال[۴]
1914[۲]
مساحت
۱۶۵۰ میلادی[۵]۱۲۹٬۴۰۰ کیلومتر مربع (۵۰٬۰۰۰ مایل مربع)
جمعیت
• ۱۶۵۰ میلادی[۵]
appx 500,000
پیشین
پسین
مپمبا کاسی
پادشاهی مباتا
اتحادیه بین‌المللی کنگو
آنگولای پرتغال
کنگوی فرانسوی
امروز بخشی ازآنگولا
جمهوری دموکراتیک کنگو
جمهوری کنگو
گابون

از سال ۱۳۹۰ تا ۱۸۵۷ میلادی به صورت ایالتی مستقل وجود داشت. و از ۱۸۵۷ تا ۱۹۱۴ نیز به عنوان دولت خراجگزار پادشاهی پرتغال عمل می‌کرد. در سال ۱۹۱۴ پرتغال پس از سرکوب یک شورش در کنگو عنوان‌داری آن حکومت را رها کرد. عنوان شاه کنگو بین سال‌های ۱۹۱۵ تا ۱۹۷۵ بازگردانی شد اما فقط در قالب مقام افتخاری و بدون قدرت واقعی. قلمروهای باقی مانده از پادشاهی به ترتیب با ادغام با آنگولا و تحت الحمایه کابیندا مستعمره شدند.[۸] فرقه امروزی بوندوی کنگو از احیای پادشاهی از طریق جدایی از آنگولا، جمهوری کنگو، جمهوری دموکراتیک کنگو و گابن حمایت می‌کند.

منابع ویرایش

  1. Tshilemalema, Mukenge (2001). Culture and Customs of the Congo. Greenwood Press. p. 18. ISBN 0-313-31485-3.
  2. Alisa LaGamma, Kongo: Power and Majesty, Metropolitan Museum of Art, 2015
  3. Mbanza-Kongo, named São Salvador in the late-16th century; reverted to the name Mbanza-Kongo in 1975
  4. Nassoro Habib Mbwana Msonde, A Revised History for Advanced Level and Colleges: Part One, Xlibris Corporation, 2017
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Thornton, John (1977). "Demography and History in the Kingdom of Kongo, 1550–1750". The Journal of African History. 18 (4): 526. doi:10.1017/s0021853700015693.
  6. Can also be written as Kongo dia Ntotila and Kongo dia Ntotela.
  7. Schemmel, B. (2008). "Traditional Polities". Retrieved 24 January 2008.
  8. "Bundu dia Kongo". Global Security. Retrieved 26 December 2007.