پاراکریستال

پاراکریستال یا پاراکریستال هوسمان (به انگلیسی: Hosemann paracrystal) مدلی برای ساختار بلوری مواد است.

در سال ۱۹۵۰ هوسمان مفهوم پاراکریستالی را برای توصیف ساختار موادی که نظمی مابین نظم کامل (کریستال‌های ایده‌آل) و بی‌نظمی کامل (مواد آمورف) دارند، مطرح کرد.^[۱]^[۲] این مدل بی‌نظمی آماری در شبکه بلوری را توسط چند پارامتر که تعدادشان درجهٔ پاراکریستالی شبکه نامیده می‌شود، بیان می‌کند.^[۳]

منابع ویرایش

↑ R. Hosemann, Röntgeninterferenz an Stoffen mit flüssigkeitsstatistischen Gitterstörungen, Zeitschrift für Physik, Vol. 128 (1950) pp. 1-35.
↑ R. Hosemann,Der ideale Parakristall und die von ihm gestreute kohärente Röntgenstrahlung, Zeitschrift für Physik, Vol. 128 (1950) pp. 456-492.
↑ P.H. Lindenmeyer, H. Beumer, R. Hosemann, The origin in thermodynamic stability of paracrystals in Physik der Duroplaste und anderer Polymerer form Progress in Colloid and Polymer Science (Series) Vol. 64 (1978), Springer Berlin, Heidelberg, pp. 232-237, ISBN 978-3-7985-1806-3 doi:10.1007/BFb0117526

منابعی برای مطالعه بیشتر ویرایش

A.M. Hindeleh, R. Hosemann, Paracrystals representing the physical state of matter, Journal of Physics C: Solid State Physics, Vol. 21 (1998), pp. 4155-4170 doi:10.1088/0022-3719/21/23/004
R. Hosemann, W. Vogel, D. Weick and F. J. Baltá-Calleja, Novel aspects of the real paracrystal, Acta Crystallographica Section A, Vol. 37 (1981), pp. 85-91 doi:10.1107/S0567739481000156

[1] R. Hosemann, Röntgeninterferenz an Stoffen mit flüssigkeitsstatistischen Gitterstörungen, Zeitschrift für Physik, Vol. 128 (1950) pp. 1-35.

[2] R. Hosemann,Der ideale Parakristall und die von ihm gestreute kohärente Röntgenstrahlung, Zeitschrift für Physik, Vol. 128 (1950) pp. 456-492.

[3] P.H. Lindenmeyer, H. Beumer, R. Hosemann, The origin in thermodynamic stability of paracrystals in Physik der Duroplaste und anderer Polymerer form Progress in Colloid and Polymer Science (Series) Vol. 64 (1978), Springer Berlin, Heidelberg, pp. 232-237, ISBN 978-3-7985-1806-3 doi:10.1007/BFb0117526

[۱]

[۲]

[۳]