پاپیتال
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
پاپیتال یا عَشَقهٔ معمولی یا پیچک معمولی یا داردوست معمولی[۱] با نام علمی Hedera helix، گیاهی است گلدار و دولپه‌ای از سرده هدرا از تیره عشقه‌ایان. این گیاه پیچنده و بالارونده، در صورت نزدیک بودن به یک درخت، دیوار، داربست یا صخره از آن بالا می‌رود، در غیر این صورت روی زمین می‌خزد. پاپیتال دارای برگ‌های سبز و قلبی شکل است.[۲]
| عشقه معمولی یا پاپیتال | |
|---|---|
| |
| برگ‌ها و میوه‌ها | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | آستریدها |
| راسته: | کرفس‌سانان |
| تیره: | عشقه‌ایان |
| سرده: | عشقه |
| گونه: | H. helix |
| نام دوبخشی | |
| Hedera helix | |
طول بزرگ‌ترین ساقه بالارونده یا خزنده این پیچک به پنجاه متر هم می‌رسد. گل‌های این گیاه به رنگ زرد مایل به سبز است که ۸ تا ۱۰ سال بعد از کاشت آن ظاهر می‌شوند. عمر عشقه۴۰۰ تا ۵۰۰ سال و حتی ۱۰۰۰ سال گزارش شده‌است. میوه رسیده آن دارای مواد سمی است. این گیاه بومی آسیا، اروپا و شمال ایران است. محل رویش این گیاه در ایران جنگل‌های شمالی از آستارا تا گرگان و نیز در تهران می‌باشد. این گیاه در مناطق کوهستانی مرطوب، کنار جویبارها و زمین‌های مرطوب می‌روید.[۳]
بهتر است از بالاروی پاپیتال از درختان جلوگیری کرد (و یا آن را به صورت کنترل شده هدایت کرد) زیرا تجمع ساقه‌های پاپیتال روی تنه درخت سبب خشک شدن درخت می‌شود.[۴]
منابع ویرایش
- ↑ «پاپیتال». پایگاه اطلاع‌رسانی گل و گیاهان زینتی نارگیل. دریافت‌شده در ۱۸ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «معرفی گل پاپیتال». مجله تخصص گل و گیاه گلتوس. ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۱ خرداد ۱۴۰۱.
- ↑ راهنمای کامل زنبور عسل. دکتر مسعود هاشمی.انتشارات فرهنگ جامع ۱۳۸۰
- ↑ «پاپیتال». سازمان پارکها و فضای سبز شهر تهران - شهرداری تهران. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۸ فروردین ۱۳۹۳.