پرنده آزاد

تک‌آهنگی از لنرد اسکینرد

«پرندهٔ آزاد» (به انگلیسی: Free Bird) ترانه‌ای از گروه ساترن راک آمریکایی لِنِرد اسکینِرد و یکی از قطعه‌های اولین آلبوم آن‌ها با نام لِ-نِرد اسکین-نِرد تلفظ شده[پانویس ۱] است. اعضای لنرد اسکینرد این ترانه را به یاد دوین آلمن گیتاریست درگذشتهٔ آلمن برادرز سرودند.[۱]

«پرندهٔ آزاد»
ترانه لِنِرد اسکینِرد
از آلبوم 'لِ-نِرد اسکین-نِرد تلفظ شده'
فرمتصفحهٔ ۷ اینچ
تاریخ ضبط۳ آوریل ۱۹۷۳
ژانرساترن راک، هارد راک
زمان۹:۰۶ (نسخهٔ آلبوم)
۴:۱۸ (نسخهٔ تک‌آهنگ)
۳:۳۱ (نسخهٔ رادیویی)
۱۰:۰۸ (نسخهٔ کامل)
۱۱:۰۹ (نسخهٔ دمو)
ناشراِم‌سی‌اِی
ترانه‌سرا(ها)آلن کالینز و رانی ون زنت
تهیه‌کننده(ها)اَل کوپر
گاه‌نگاری تک‌آهنگ‌های لِنِرد اسکینِرد
««Sweet Home Alabama»
۱۹۷۴»
«پرندهٔ آزاد» ««Saturday Night Special»
۱۹۷۴»
پرندهٔ آزاد
۳۰ ثانیه (از ۹:۰۶)

لُری فلمینگ-نقدنویس موسیقی وب‌سایت AOL-از «پرندهٔ آزاد» به‌عنوان پر تقاضا ترین ترانه در تاریخ موسیقی راک یاد کرده‌است. بیل جانویتز از AllMusic هم گیتار گری راسینگتون در «پرندهٔ آزاد» را جزو مشکل‌ترین و طاقت‌فرساترین ریف‌ها و سولوهای موسیقی راک توصیف کرده و تنها رقیبش در آن زمان را «پلکانی به بهشت» لد زپلین دانسته‌است.[۲] مجلهٔ دنیای گیتار در سال ۲۰۰۸ و در معرفی «۱۰۰ تکنوازی برتر گیتار همهٔ دوران» جایگاه سوم را به پرندهٔ آزاد اختصاص داده‌است.[۳]

تک‌آهنگ «پرندهٔ آزاد» که در سال ۱۹۷۴ روانهٔ بازار شد دومین اثر گروه بود که به جمع ۴۰ ترانهٔ برتر بیلبورد هات ۱۰۰ راه پیدا کرد و تا ردهٔ ۱۹اُم صعود کرد. نسخهٔ لایو ترانه که در سال ۱۹۷۷ منتشر شد هم به جدول بیلبورد ۱۰۰تای برتر راه یافت و تا ردهٔ ۳۸اُم آن جدول صعود کرد.

«پرندهٔ آزاد» که طولانی‌ترین ترانهٔ لنرد اسکینرد به‌شمار می‌آید معمولاً در کنسرت‌هایشان به‌عنوان آهنگ پایانی اجرا می‌شد و در بیشتر مواقع، اجرای زندهٔ آن بیش از ۱۴ دقیقه طول می‌کشید.

پانویس ویرایش

  1. Pronounced Leh-Nerd Skin-Nerd

منابع ویرایش

  1. Stephen Thomas Erlewine. "Lynyrd Skynyrd" (به انگلیسی). وبگاه AllMusic. Retrieved 12 September 2012.
  2. Bill Janovitz. "Free Bird" (به انگلیسی). وبگاه AllMusic. Retrieved 12 September 2012.
  3. "100 Greatest Guitar Solos: 3) "Free Bird" (Allen Collins, Gary Rossington)" (به انگلیسی). وبگاه دنیای گیتار. ۱۴ اکتبر ۲۰۰۸. Archived from the original on 17 March 2013. Retrieved 12 September 2012.