پروتکل‌های کتاب رنگی
پروتکل‌های کتاب رنگی مجموعه‌ای از پروتکل‌های ارتباطی برای شبکه‌های کامپیوتری بود که در دهه ۱۹۷۰ در بریتانیا توسعه یافت. نام هر پروتکل با رنگ جلد سند مشخصات آن تعیین شد. این پروتکل‌ها تا دهه ۱۹۹۰ مورد استفاده قرار می‌گرفتند، تا آنکه مجموعه پروتکل اینترنت فراگیر شد و به عنوان پروتکل غالب مورد استفاده قرار گرفت.
تاریخچه ویرایش
این پروتکل‌ها، اولین بار در سال ۱۹۷۵ تعریف شدند،[۱] و با کمک تجربه حاصل از کار با سرویس سوئیچ بسته آزمایشی که توسط مخابرات اداره پست انگلستان در سال ۱۹۷۷ اجرا شد، تکامل یافتند. پروتکل‌ها روی شبکه شورای تحقیقات علوم و مهندسی انگلستان[الف] در سال ۱۹۸۰ مورد استفاده قرار گرفتند،[۲] که در سال ۱۹۸۴ به شبکه دانشگاهی جانت[ب] تبدیل شد. همچنین، در سطح بین‌المللی به عنوان اولین استاندارد کامل اکس ۲۵ مورد پذیرش قرار گرفتند،[۱][۳] که ثمره‌اش، «چندین سال برتری نسبت به سایر کشورها» برای بریتانیا بود.[۴]
از اواخر سال ۱۹۹۱، مجموعه پروتکل اینترنت در شبکه جانت به تصویب رسید و برای مدتی به‌طور همزمان با پروتکل‌های کتاب رنگی عملیاتی شدند، تا اینکه پشتیبانی از پروتکل X.25 به‌طور کامل در اوت ۱۹۹۷ متوقف شد.[۵][۶]
پروتکل‌ها ویرایش
استانداردها در اسنادی که با رنگ جلد آنها مشخص شده بود، تعریف شدند:[۱][۳][۷]
کتاب صورتی ویرایش
کتاب صورتی، پروتکل‌هایی را برای انتقال از طریق اترنت تعریف کرد. این پروتکل اساساً لایه سوم از پروتکل اکس ۲۵ بود.
کتاب نارنجی ویرایش
کتاب نارنجی، پروتکل‌هایی را برای انتقال از طریق شبکه‌های محلی با استفاده از شبکه کامپیوتری حلقه کمبریج تعریف کرد.
کتاب زرد ویرایش
کتاب زرد، پروتکل سرویس انتقال کتاب زرد[پ] را تعریف کرد که به عنوان سرویس انتقال مستقل از شبکه[ت] نیز شناخته می‌شود، که عمدتاً روی X.25 اجرا می‌شد. این پروتکل در اواخر دهه ۱۹۷۰ توسط واحد پروتکل‌های ارتباطات داده وزارت صنعت توسعه یافت و همچنین می‌تواند روی پروتکل کنترل انتقال اجرا شود.[۸]
سرویس انتقال کتاب زرد، تا حدودی به اشتباه نامگذاری شد، چراکه نقش انتقال را در مدل ۷ لایه OSI انجام نمی‌دهد. این پروتکل در واقع به لایه بالای شبکه مربوط می‌شود و در آن زمان، فقدان آدرس‌دهی نقطه دسترسی سرویس شبکه[ث] در X.25 را جبران می‌کرد، که تا قبل از نسخه ویرایشی X.25 در سال ۱۹۸۰ وجود نداشت و تا چند سال بعد، قابلیت اجرایی نداشت. پروتکل سرویس انتقال کتاب زرد از مسیریابی منبع برای آدرس‌دهی بین گره‌های پروتکل سرویس انتقال کتاب زرد استفاده می‌کرد؛ در آن زمان هیچ طرح آدرس‌دهی جهانی وجود نداشت.
کتاب سبز ویرایش
کتاب سبز، دو پروتکل برای اتصال پایانه‌ها در یک شبکه تعریف می‌کرد: یک نسخه اولیه از آنچه که تریپل-اکس پد[ج] فعلی است و روی اکس ۲۵ اجرا می‌شد و پروتکل TS29 که از تریپل-اکس پد الگوبرداری شده بود، اما روی سرویس انتقال کتاب زرد اجرا می‌شد. پروتکل کتاب سبز توسط مخابرات اداره پست انگلستان توسعه یافت و از نظر عملکرد مشابه تلنت بودند.
کتاب حنایی ویرایش
کتاب حنائی، پروتکل مدیریت صفحه نمایش ساده[چ] را تعریف کرد.
کتاب آبی ویرایش
کتاب آبی پروتکل انتقال فایل مستقل از شبکه[ح] را که شبیه به پروتکل انتقال فایل اینترنت است، بر روی سرویس انتقال کتاب زرد تعریف می‌کرد. برخلاف پروتکل انتقال فایل اینترنت، این پروتکل برای پردازش دسته‌ای به جای استفاده تعاملی در نظر گرفته شده بود.
کتاب خاکستری ویرایش
کتاب خاکستری پروتکل‌هایی را برای انتقال ایمیل تعریف می‌کرد (نه همان‌طور که گاهی اوقات ادعا می‌شود انتقال فایل)، که روی پروتکل انتقال فایل کتاب آبی اجرا می‌شد.
کتاب سرخ ویرایش
کتاب سرخ پروتکل انتقال و دستکاری کار[خ] را تعریف می‌کرد، مکانیزمی برای انتقال کارها از یک رایانه به رایانه دیگر و برای بازگرداندن خروجی به رایانه اصلی (یا رایانه‌ای دیگر) که از طریق پروتکل انتقال فایل کتاب آبی اجرا می‌شد.
طرح نامگذاری ویرایش
یکی از ویژگی‌های معروف پروتکل کتاب رنگی این بود که اجزای نام میزبان از نمادگذاری معکوس نام دامنه در مقایسه با استاندارد اینترنت استفاده می‌کردند. به عنوان مثال، یک آدرس ممکن است اینگونه باشد: com.example.MyProduct
بجای آنکه اینطور نوشته شود:[۲][۹][۱۰][۱۱]
MyProduct.example.com
پانویس ویرایش
- ↑ Science and Engineering Research Council network (SERCnet)
- ↑ JANET academic network
- ↑ the Yellow Book Transport Service (YBTS)
- ↑ Network Independent Transport Service (NITS)
- ↑ Network service access point address
- ↑ Triple-X PAD (Packet assembler/disassembler)
- ↑ Simple Screen Management Protocol (SSMP)
- ↑ Network-Independent File Transfer Protocol (NIFTP)
- ↑ Job Transfer and Manipulation Protocol (JTMP)
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Davies, Howard; Bressan, Beatrice (2010-04-26). A History of International Research Networking: The People who Made it Happen (به انگلیسی). John Wiley & Sons. pp. 2–3. ISBN 978-3-527-32710-2.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "6th UK Network Operators' Forum Meeting Agenda". www.uknof.org.uk. Archived from the original on 21 June 2007. Retrieved 2020-02-12.
See "15:00 Starting the Commercial Internet in the UK (Peter Houlder)"
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Earnshaw, Rae; Vince, John (2007-09-20). Digital Convergence - Libraries of the Future (به انگلیسی). Springer Science & Business Media. p. 42. ISBN 978-1-84628-903-3.
- ↑ "FLAGSHIP". Central Computing Department Newsletter (12). January 1991. Archived from the original on 2020-02-13. Retrieved 2020-02-13.
- ↑ "FLAGSHIP". Central Computing Department Newsletter (16). September 1991. Archived from the original on 2020-02-13. Retrieved 2020-02-13.
- ↑ "Janet(UK) Quarterly Report to the Janet Community: July 1997 to September 1997". Janet webarchive. 1997. Archived from the original on February 16, 2012.
- ↑ Rutter, Dorian (2005). From Diversity to Convergence: British Computer Networks and the Internet, 1970-1995 (PDF) (Computer Science thesis). The University of Warwick.
- ↑ C. J. Bennett (12 August 1980). "The Yellow Book Transport Service: Principles and Status". rfc-editor.org.
- ↑ Mansell, Robin; Mansell, Dixons Chair in New Media and the Internet Interdepartmental Programme in Media and Communications Robin (2002). Inside the Communication Revolution: Evolving Patterns of Social and Technical Interaction (به انگلیسی). Oxford University Press. p. 208. ISBN 978-0-19-829656-0.
- ↑ Reid, Jim (2007-04-03). "The Good Old Days: Networking in UK Academia ~25 Years Ago" (PDF). UKNOF7. Manchester. Archived from the original (PDF) on 28 May 2008. Retrieved 2008-04-16.
- ↑ The "Hidden" Prehistory of European Research Networking (به انگلیسی). Trafford Publishing. ISBN 978-1-4669-3935-6.
سایر منابع ویرایش
- A Dictionary of Computing. Oxford University Press, 2004, s.v. "coloured book"