پیریمیدون

پیریمیدون (به انگلیسی: Pyrimidone) یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۲۰۶۹۵ است. شکل ظاهری این ترکیب، پودر زرد روشن و سفید است.

4-Pyrimidone
نام‌گذاری آیوپاک Pyrimidone
دیگر نام‌ها Hydroxypyrimidine; Pyrimidinone
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	۵۱۹۵۳-۱۷-۴
پاب‌کم	۲۰۶۹۵
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
SMILES O=C1NC=NC=C1
خصوصیات
فرمول مولکولی	C4H4N2O۱
جرم مولی	۹۶٫۰۹ g mol−1
شکل ظاهری	White to light yellow powder
دمای ذوب	۱۶۳–۱۶۸ °C
خطرات
خطرات اصلی	Respiratory system, eye, skin irritation
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
Y (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

با پریمیدون یا پیرامیدون اشتباه نشود.

نگارخانه

• 
• 

جستارهای وابسته

• ترکیب شیمیایی
• نام‌گذاری اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی

 نام فارسی پریمیدون
 نام انگلیسی PRIMIDONE
 نام تجاری دارو Apo-primidone, Myidone, Sertan, Myosoline
 گروه دارویی ضد تشنج
 گروه شیمیایی دارو مشتق باربیتورات
 مکانیسم اثر با تبدیل دارو به فنوباربیتال آستانه صرعی را بالا می‌رود.
 موارد مصرف صرع‌های تونیک ـ کلونیک ژنرالیزه (گراندمال)، کمپلکس ـ پارشیال سایکوموتور ترمورفامیلیال خوش‌خیم (Essential tremor).
 میزان مصرف صرع:

بالغین و کودکان بالای ۸ سال: خوراکی ۲۵۰ mg/day، که می‌توان تا ۲۵۰mg در هر هفته دوز دارو را افزایش داد. حداکثر تا ۲g/day در دوزهای منقسم و چهاربار در روز. کودکان زیر ۸ سال: خوراکی ۱۲۵ mg/day، که می‌توان هر هفته ۱۲۵m به دوز دارو اضافه کرد و حداکثر تا ۱g/day در دوزهای منقسم و چهار بار در روز. Essential tremer: بالغین: ۲۵۰mg خوراکی سه بار در روز. موارد منع مصرف: حساسیت مفرط، پورفیری، حاملگی (در گروه D قرار دارد).

 توضیحات دارو عوارض جانبی:

خونی: ترومبوسیتوپنی، لکوپنی، نوتروپنی، ائوزینوفیلی، آنمی مگالوبلاستیک، کاهش سطح فولات سرم. ی دستگاه عصبی مرکزی: تحریک، خواب‌آلودگی، گیجی، گرگرفتگی، توهم، کوما، جنون، سرگیجه آتاکسیک. گوارشی: تهوع، استفراغ، بی‌اشتهائی. پوستی: راش، ادم، آلوپسی، سندرم شبه لوپوسی. چشم، گوش، حلق و بینی: دوبینی، نیستاگموس، ادم پلک‌ها. ادراری تناسلی: ناتوانی جنسی، پلی‌آوری (پرادراری). احتیاطات: در COPD، بیمار کبدی، بیماری کلیوی، بچه‌ای شلوغ و پرکار (hyperactive) بااحتیاط مصرف شود. فارماکوکینتیک: جذب گوارشی: ۸۰–۶۰٪. اوج اثر: ۴ ساعت. انتشار: گسترده به شیر وارد می‌شود. متابولیسم: کبدی (به فنوباربیتال و PEMA متابولیزه می‌شود). دفع: کلیوی (نیمه عمر: پریمیدون ۲۴–۳ ساعت، PEMA ساعت ۴۸–۲۴، فنوباربیتال ۱۴۴–۷۲ ساعت). ملاحظات پرستاری: پیگیری آزمایشگاهی: ـ سطح دارو: میزان درمانی دارو ۱۰–۵ mcg/m است؛ هر ۶ ماه باید CBC انجام شود. توصیه‌ها: ـ سوسپانسیون را کاملاً به‌هم بزنید. ارزیابی بالینی: وضعیت روانی: خلق، احساس، عاطفه، حافظه (کوتاه‌مدت و بلندمدت). ضعف تنفسی. دیسکرازی خونی: تب، گلودرد، کبودی، راش، زردی. آموزش به بیمار و خانواده: ـ به‌طور ناگهانی دارو را قطع نکنید چرا که ممکن است علائم مجدداً بروز کنند. ـ تا تثبیت مریض بر روی دارو، از انجام فعالیت‌های مخاطره‌آمیز اجتناب شود.

منابع

• «IUPAC GOLD BOOK». دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.