پیمان لیسبون
پیمان لیسبون که در ابتدا از آن به عنوان معاهده اصلاحات یاد می شد، یک توافقنامه بین المللی است که اساس قانون اساسی اتحادیه اروپا (EU) را اصلاح می کند.
نام بلند:
| |
---|---|
گونه | Amends existing treaties (EURATOM, TFEU and TEU) |
تاریخ امضا | ۱۳ دسامبر ۲۰۰۷ |
مکان امضا | لیسبون, پرتغال |
مهر شده | 18 December |
تاریخ اجرا | 1 December 2009 |
امضاکنندگان | EU Member States |
ضامن | Government of Italy |
ارجاعات | Prior amendment treaty: Nice Treaty (2001) Subsequent amendment treaty: not yet proposed |
زبانها | 23 EU languages |
پیمان لیسبون در ۱۳ دسامبر ۲۰۰۷ توسط تمامی کشورهای عضو اتحادیه اروپا امضا و از ۱ دسامبر ۲۰۰۹ لازم الاجرا شد.[۱] پیمان لیسبون سازوکار های پیمان ماستریخت (۱۹۹۲) را اصلاح می کند، همچنین شکل به روز شده ای از پیمان رم (۱۹۵۷) ارائه می کند.
این پیمان اصلاحیه ای بر قانون اساسی پیشین اروپاست . از جمله قوانین جدید حذف زبان، پول، پرچم و سرود مشترک دانست[۲]. همچنین به منظور تقویت روابط و سیاست خارجی اروپا، یک پست نماینده عالی امور خارجه با کارکردهای وزیر خارجه ایجاد خواهد شد[۳].
منابع
ویرایش- ↑ eur-lex.europa.eu: " Official Journal of the European Union, ISSN 1725-2423 C 115 Volume 51, 9 May 2008, retrieved 1 June 2014
- ↑ «پیمان لیسبون، دستور العمل جدید اتحادیه اروپا». وبگاه آفتاب. ۱۸ مهر ۱۳۸۸. دریافتشده در ۱۰ مهر ۱۳۸۸.
- ↑ «پیمان لیسبون؛ تلاش اروپا پس از ناکامی در ایجاد اتحاد کامل». وبگاه مهرنیوز. ۱۸ مهر ۱۳۸۸. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ مارس ۲۰۰۸. دریافتشده در ۱۰ مهر ۱۳۸۸.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ پیمان لیسبون موجود است.