پیمان کوبا–آمریکا
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
پیمان کوبا-آمریکا در ۱۷ نوامبر ۱۹۰۳ میان تئودور روزولت رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا و توماس استرادا پالما اولین رئیس جمهور کوبا برای اجاره دادن خلیج گوانتانامو به دولت آمریکا برای استفادههای دریانوردی امضا گردید.
 صفحه اول پیمان روابط ۱۹۰۳، شامل متمم پلات | |
| تاریخ امضا | ۲۲ مه ۱۹۰۳ |
|---|---|
| مکان امضا | هاوانا |
| تاریخ اجرا | ۱ ژوئیه ۱۹۰۴ |
| انقضا | ۹ ژوئن ۱۹۳۴ |
| امضاکنندگان | |
| ارجاعات | 33 Stat. 2248; TS 437; 6 Bevans 1116 |
| همچنین شناخته شده به عنوان پیمان دائمی (6 Bevans 1126). اصلاح شده توسط کنوانسیون تکمیلی ۲۰ ژانویه ۱۹۰۳ (TS 438; 6 Bevans 1123). لغو شده توسط پیمان روابط ۱۹۳۴ در ۹ ژوئن ۱۹۳۴ (TS 866; 6 Bevans 1161). | |
آمریکا پس از حمله به افغانستان بازداشتگاه گوانتانامو را در آن احداث کرد.
پیمان روابط ۱۹۰۳
ویرایشقوانین ایالات متحده رئیسجمهور را موظف میکرد تا کنترل کوبا را تنها زمانی به دولت آن واگذار کند که آن دولت هفت بند تعیینشده در قانون ایالات متحده توسط متمم پلات در مارس ۱۹۰۱ را تأیید کرده باشد. پیمان روابط ۱۹۰۳ اشاره داشت که مجلس قانون اساسی کوبا در تاریخ ۱۲ ژوئن ۱۹۰۱، مفاد متمم پلات را به قانون اساسی خود اضافه کرده است (در ۲۱ فوریه ۱۹۰۱). این مفاد، از جمله دیگر موارد، استقلال دولت کوبا را محدود کرده و به ایالات متحده این حق را میداد تا بر امور کوبا نظارت کند و گاه در آن دخالت نماید. دولت کوبا قدرت را در اختیار گرفت و نیروهای ایالات متحده در تاریخ ۲۰ مه ۱۹۰۲ خارج شدند. بند نهایی متمم پلات، نیازمند آن بود که مفاد دیگر آن نیز از طریق پیمان به تصویب برسد. پیمان روابط، که در مه ۱۹۰۳ امضا شد، این هدف را محقق کرد.
پیمان روابط ۱۹۰۳ بهعنوان توجیهی برای اشغال دوم کوبا از سال ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۹ استفاده شد. در تاریخ ۲۹ سپتامبر ۱۹۰۶، وزیر جنگ ایالات متحده (و رئیسجمهور آینده ایالات متحده)، ویلیام هووارد تفت، اشغال دوم کوبا را آغاز کرد و دولت موقت کوبا را بر اساس شرایط این پیمان (ماده سوم) تأسیس نمود و خود را بهعنوان فرماندار موقت کوبا معرفی کرد.[۱][۲] در تاریخ ۲۳ اکتبر ۱۹۰۶، رئیسجمهور روزولت با صدور فرمان اجرایی ۵۱۸ این فرمان را تأیید کرد.[۱]
پیمان روابط ۱۹۰۳ با پیمان روابط کوبا و آمریکا (۱۹۳۴) جایگزین شد. این پیمان به میزان زیادی پیمان ۱۹۰۳ را لغو کرد، در حالی که حق ایالات متحده برای اجاره زمین بهمنظور تأسیس یک پایگاه دریایی را تأیید میکرد و همچنان ایالات متحده را از مسئولیت اقدامات انجامشده پیش از تأسیس جمهوری کوبا در سال ۱۹۰۲ مبرا میدانست.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Records of the Provisional Government of Cuba، اداره ملی بایگانی و اسناد ایالات متحده. "تأسیس: با اعلامیه وزیر جنگ، ۲۹ سپتامبر ۱۹۰۶، تحت اختیارات عمومی پیمان دائمی ۱۹۰۳ بین ایالات متحده و جمهوری کوبا، با مسئولیتهای نظارتی محولشده به دفتر امور جزیرهای (وزارت جنگ) توسط EO 518، ۲۳ اکتبر ۱۹۰۶. ... تاریخچه: دولت نظامی کوبا توسط سرلشکر جان آر. بروک در ۲۸ دسامبر ۱۸۹۸ بهعنوان نتیجه تهاجم و اشغال کوبا توسط ایالات متحده در جنگ اسپانیا-آمریکا تأسیس شد، مطابق با دستور ریاستجمهوری که در دستور عمومی ۱۸۴، ستاد ارتش، ۱۳ دسامبر ۱۸۹۸ منتشر شد. مدیریت استعماری اسپانیا رسماً در ۱ ژانویه ۱۸۹۹ خاتمه یافت. جمهوری کوبا با انتقال حاکمیت در ۲۰ مه ۱۹۰۲ تأسیس شد. ناآرامیهای داخلی در کوبا منجر به اعلامیه ۲۹ سپتامبر ۱۹۰۶ شد که وزیر جنگ ویلیام هاوارد تافت را بهعنوان فرماندار موقت کوبا تعیین کرد. تافت در ۱۳ اکتبر ۱۹۰۶ توسط چارلز ای. ماگون بهعنوان فرماندار موقت جایگزین شد. EO 518 در ۲۳ اکتبر ۱۹۰۶، فرماندار ماگون را موظف کرد تا از طریق دفتر امور جزیرهای به وزیر جنگ گزارش دهد. حکومت نظامی در ۲۸ ژانویه ۱۹۰۹ خاتمه یافت."
- ↑ the 1906 Taft proclamation