چ

هفمین حرف الفبای فارسی

چ، حرف هفتم در الفبای فارسی است. این حرف در الفبای عربی، وجود ندارد.

  • در الفبای ایرانیک: ч [۱]
حرف چ
الفبای فارسی
الف ب پ ت ث ج
چ ح خ د ذ ر
ز ژ س ش ص ض
ط ظ ع غ ف ق
ک گ ل م ن و
ه ی
حروف دیگر
ء آ اً هٔ ة
شكل حرف
جدا آغازی میانی پایانی
چ چ‍ ‍چ‍ ‍چ

چ یکی از همخوان‌ها (صامتها) است و هفتمین حرف از الفبای فارسی، هشتمین حرف از الفبای اردو و چهارمین حرف الفبای ترکی است. این حرف در الفبای عربی وجود ندارد.

در فارسی در قدیم آن را جیم مَعْقود و جیم فارسی نیز نامیده‌اند. ارزش عددی آن را در حساب جمل، مانند «ج»، سه در نظر می‌گیرند از لحاظ آواشناسی، «چ» صامتی شُشی، برون‌سو، سخت، بی‌واک، دمیده، انفجاری ـ سایشی و لثوی ـ کامی است.[۲]

کلمات دارای حرف ""چ"" ویرایش

چوب، چاپ، چرک، چک، چانه، چیز، چیت، چیره، چتر، چرا، چون، چفیه، چهار، چادر، چماق، پرچم، پوچ، چپ، بچه، ساچمه، داچ، پارچ، آچمز، ار، چهارچوب، چشم، چسب، چرخ، چِت و موارد دیگر.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. «الفبای طبیعی ایرانیک یادگار اصلاحات استاد ذبیح بهروز و دکتر رضا هازلی». kaaa.info.
  2. دانشنامهٔ جهان اسلام، سرواژهٔ چ.