چارلز یکم (۱۶۰۰-۱۶۴۹) پادشاه انگلستان، اسکاتلند و ایرلند از ۱۶۲۵ تا ۱۶۴۹ بود.

چارلز یکم
پادشاه انگلستان، اسکاتلند و ایرلند
سلطنتاز ۲۷ مارس ۱۶۲۵ تا ۳۰ ژانویه ۱۶۴۹
پیشینجیمز اول
جانشینچارلز دوم انگلستان
زاده۱۹ نوامبر ۱۶۰۰
دیر دانفرملین، اسکاتلند
درگذشته۳۰ ژانویهٔ ۱۶۴۹ (۴۸ سال)
کاخ وایتهال، انگلستان
فرزند(ان)چارلز دوم
جیمز دوم انگلستان
پرنسس ماری، شاهدخت سلطنتی (اولین دارنده عنوان)
دودماندودمان استوارتها
پدرجیمز اول
مادرآن دانمارک

او دومین پسر جیمز اول بود که بعد از مرگ برادرش هنری فردریک به عنوان ولیعهد انتخاب شد و با مرگ پدرش در سال ۱۶۲۵ به عنوان دومین پادشاه انگلیس از دودمان استوارتها بر تخت نشست.

سیاست‌های او که به سلطنت مطلقه معتقد بود، باعث برانگیختن اختلافات شدید بین او و پارلمان‌های انگلیس و اسکاتلند شد که در نهایت به جنگ داخلی میان هواداران وی و هواداران پارلمان و شکست چارلز انجامید. چارلز حاضر به پذیرفتن خواسته‌های طرف مقابل و سلطنت مشروطه نشد و پس از محاکمه به اعدام محکوم شد. حکم اعدام وی در ۳۰ ژانویه ۱۶۴۹ اجرا شد. پس از اعدام چارلز رژیم سلطنت برای مدتی از میان رفت و به جای آن نظام جمهوری به رهبری الیور کرامول برقرار گردید.[۱]

نگارخانه ویرایش

منابع ویرایش

  1. The Glorious Revolution Written by Clarice Swisher