ویکی‌پدیا

چرخش زبانی

در فلسفه غرب، چرخش زبانی (به انگلیسی: linguistic turn) تحول بزرگی در در اوایل قرن بیستم بود که مهم‌ترین ویژگی آن تغییر تمرکز فلسفه و سایر رشته‌های علوم انسانی عمدتاً بر موضوعاتی چون روابط بین زبان، کاربران زبان و جهان است.[۱]

جنبش‌های فکری بسیار متفاوتی با «چرخش زبانی» مرتبط بوده‌اند، اگرچه معمولاً تصور می‌شود که خود این اصطلاح در مجموعه و گلچین گردآوری شده «چرخش زبانی» ریچارد رورتی در سال ۱۹۶۷ رایج شد، که در آن چرخش به سمت فلسفه زبانی را مورد بحث قرار می‌دهد. به گفته رورتی، که بعداً خود را از فلسفه زبانی و فلسفه تحلیلی به‌طور کلی جدا کرد، عبارت «چرخش زبانی» از گوستاو برگمان (Gustav Bergmann) فیلسوف سرچشمه گرفته‌است.[۲][۳]

فلسفه تحلیلی ویرایش

به‌طور سنتی، چرخش زبانی به معنای تولد فلسفه تحلیلی نیز در نظر گرفته می‌شود.[۴] یکی از نتایج چرخش زبانی تمرکز فزاینده بر منطق و فلسفه زبان و شکاف بین فلسفه زبان ایده‌آل (ideal language philosophy) و فلسفه زبان متعارف بود.

فلسفه قاره‌ای ویرایش

از اشخاص کلاسیک تعیین‌کننده چرخش زبانی در علوم انسانی ساختارگرای قاره‌ای فردیناند دو سوسور می‌باشد.[۵]: 92  رویکرد او در دروسی در زبان‌شناسی عمومی که پس از مرگش در سال ۱۹۱۶ منتشر شد، معرفی شد.[۶][۷] به گفته سوسور: زبان سیستمی از نشانه‌ها است که با سیستم‌های نوشتاری، سیستم‌های نشانه‌ای که ناشنوایان استفاده می‌کنند و نظام‌های نمادین قابل مقایسه است و بنابراین می‌توان آن را به‌طور نظام‌مند مطالعه کرد.[۸] : 158 او نشانه‌شناسی (semiology) را به عنوان علمی جدید پیشنهاد کرد. ریشه این کلمه از یونانی واژه یونانی «semeion» به معنای sign یا نشانه می‌باشد.[۸] : 158 علم پیشنهادی وی هم‌اکنون به عنوان نشانه‌شناسی به رسمیت شناخته شده.[۸] : 249 تا قبل از ظهور سوسور در اوایل قرن بیستم، زبان‌شناسی عمدتاً بر ریشه‌شناسی و یک تحلیل تاریخی (که تحلیل درزمانی نیز نامیده می‌شود) که در آن تاریخ معانی تک تک کلمات را ردیابی می‌کند تمرکز داشت. سوسور از لغت‌شناسان تطبیقی قرن نوزدهم کسانی که تحقیقات خود را فقط بر اساس زبان‌های هندواروپایی پایه‌گذاری می‌کردند انتقاد داشت و معتقد بود که بررسی‌های آنان «هیچ مبنایی در واقعیت ندارد». سوسور با بررسی عملکرد کنونی زبان (تحلیل همزمان) زبان را مطالعه کرد. تحلیل همزمان رویکردی رابطه‌ای است که در آن به «نظام (صوری) روابط بین کلمات به‌عنوان منبع معانی» نگاه می‌شود.[۸] : 249 سوسور همچنین تحلیل همزمانی، را به عنوان جنبه ایستایی علم زبان‌شناسی و بر خلاف تحلیل درزمانی (که با تکامل زبان مرتبط است) مقایسه نمود.[۹] : 81 

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. ↑ "Philosophy of language". Encyclopedia Britannica (به انگلیسی). Retrieved 2018-11-14.
  2. ↑ Richard Rorty, "Wittgenstein, Heidegger, and the Reification of Language" in Richard Rorty, Essays on Heidegger and Others: Philosophical Papers, Cambridge University Press, 1991.
  3. ↑ Neil Gross, Richard Rorty: The Making of an American Philosopher, University Of Chicago Press, 2008, p. xxix.
  4. ↑ Dummett, Michael A. (1994). Origins of analytical philosophy. Cambridge. Mass.: Harvard University Press. p. 5. ISBN 0-674-64473-5. OCLC 38153975.
  5. ↑ Kreps, David (August 5, 2015). Bergson, Complexity and Creative Emergence. Springer. p. 238. ISBN 978-1-137-41219-5.
  6. ↑ Saussure, Ferdinand de (1959). Bally, Charles; Sechehaye, Albert (eds.). Course in General Linguistics (PDF). Translated by Wade Baskin. New York: The Philosophical Library. p. 240. Archived from the original (PDF) on 14 April 2020. Retrieved 18 October 2022. In collaboration with Albert Reidlinger
  7. ↑ Saussure, Ferdinand de (1983). Bally, Charles; Sechehaye, Albert (eds.). Course in General Linguistics. Translated by Roy Harris. La Salle, Illinois: Open Court. ISBN 0-8126-9023-0.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ Silverman, David (August 22, 2006). Interpreting Qualitative Data: Methods for Analyzing Talk, Text and Interaction. SAGE. ISBN 978-1-4462-0020-9.
  9. ↑ Saussure, Ferdinand de (1959). Bally, Charles; Sechehaye, Albert (eds.). Course in General Linguistics (PDF). Translated by Wade Baskin. New York: The Philosophical Library. p. 240. Archived from the original (PDF) on 14 April 2020. Retrieved 18 October 2022. In collaboration with Albert Reidlinger

برای مطالعه بیشتر ویرایش

  • Neil Gross (2008), Richard Rorty, The Making of an American Philosopher. The University of Chicago Press, Chicago and London.
  • Richard Rorty (ed.), 1967. The Linguistic Turn: Recent Essays in Philosophical Method. The University of Chicago Press, Chicago and London.
  • Rorty, Richard. 'Wittgenstein, Heidegger, and the Reification of Language.' Essays on Heidegger and Others. Cambridge: Cambridge University Press, 1991.
  • Clark, Elizabeth A. (2004), History, Theory, Text: Historians and the Linguistic Turn, Harvard University Press, Cambridge, MA.
  • Toews, John E. (1987), "Intellectual History after the Linguistic Turn: The Autonomy of Meaning and the Irreducibility of Experience", The American Historical Review 92/4, 879–907.
  • White, Hayden (1973), Metahistory: The Historical Imagination in Nineteenth-Century Europe, Johns Hopkins University Press, Baltimore, MD.
  • Cornforth, Maurice (1971), Marxism and the Linguistic Philosophy, Lawrence & Wishart, London (repr. of 1967). The classical critique from the left-wing standpoint.

پیوند به بیرون ویرایش

  •   پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Linguistic turn در ویکی‌انبار 
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=چرخش_زبانی&oldid=39204217»