چرنداب
چَرَنْدابْ (چَهارْاَنْدابْ) از کویهای قدیمی و تاریخی شهر تبریز است که در مرکز این شهر واقع شدهاست.[۱][۲] این کوی از سوی شمال به کوی مهادمهین، از سوی جنوب به تپههای یانیق، از سوی خاور به کوی نوبر و از سوی باختر به کوی لیلآباد میرسد.
چرنداب | |
---|---|
نام | چرنداب |
کشور | ایران |
استان | آذربایجان شرقی |
شهرستان | تبریز |
بخش | منطقهٔ ۳ |
بنابه نوشتهٔ کتاب «تاریخ اولادالاطهار»، چرنداب از کویهای اصلی شهر تبریز بهشمار نمیرود بلکه این کوی از دو بخش به نامهای «چرندابِ مهادمهین» و «چرندابِ نوبر» تشکیل یافته و از توابع کویهای مهادمهین و نوبر بهشمار میرود. امروزه بخش بزرگی از کوی چرنداب در پیرامون خیابان طالقانی (خیابان شاه پیشین) است. مسجد امامزاده مهمترین مسجد این کوی بهشمار میرود به طوری که جلوخان آن مرکز کوی چرنداب بهشمار میرود.[۳]
کویها
ویرایشاز مهمترین بخشهای چرنداب میتوان از تاجرباشی، درویشلر، سیدلر، طوماس، عینالدوله و گوران نام برد که کوی گوران بزرگترین آنهاست و ساکنان آن را اهل حقمذهبان تشکیل میدهند. همچنین قناتهای حسین، سراج، سلطان، توماس و میرزمان در این کوی هستند.[۳]
مقبرةالوزرا
ویرایشگورستان تاریخی چرنداب (مقبرةالوزرا) آرامگاه قطبالدین شیرازی، عبدالله صیرفی، شمسالدین جوینی، عطاملک جوینی، سراج قمری آملی و تعدادی دیگر از ادیبان و عارفان ایران است.[۴] به همین منظور با همکاری شهرداری و دانشگاه هنر اسلامی تبریز یادمانی در این محل نصب خواهد شد.[۵]
نقل قولها
ویرایشنادر میرزا دربارهٔ چرنداب مینویسد:[۳]
چرنداب از کویهای دیرین تبریز است و نام آن در نامهها بردهاند؛ به ویژه قبرستان آنجا را که شمسالدین صاحب دیوان بدان جا آسودهاست. این کوی را کدخدا حبیبالله خان است. گورستان چرنداب مشهورترین مزار است در جنوب غربی شهر و مدفن بسیاری از بزرگان است.
کمال خجندی در وصف این کوی میگوید:[۱]
تبریز مرا راحت جان خواهد بود | پیوسته مرا ورد زبان خواهد بود | |
تا درنکشم آب چرنداب و گجیل | سرخاب ز چشم من روان خواهد بود |
نگارخانه
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «چرنداب». لغتنامهٔ دهخدا. دریافتشده در ۲۴ اکتبر ۲۰۰۹.
- ↑ «چرنداب، اهراب و لیلآباد، ۳ محله کلیدی در تاریخ تبریز / اولین پستخانه ایران در تبریز». خبرگزاری فارس. دریافتشده در ۱۱ مه ۲۰۲۲.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ذوقی، فریبرز و نیکنام لاله، ایوب (۱۳۷۴)، تبریز در گذر تاریخ، تبریز: انتشارات یاران
- ↑ میرجعفری، حسین؛ بزاز دستفروش، مهدی (۱۳۸۸). «مزارات چرنداب تبریز» (PDF). پژوهشهای زبان و ادبیات فارسی. اصفهان: دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان. جدید (۴). دریافتشده در ۱۱ مه ۲۰۲۲.
- ↑ «نصب یادمان بزرگان عرفان، ادب و هنر در تبریز». خبرگزاری قرآنی ایران. دریافتشده در ۲۴ اکتبر ۲۰۰۹.[پیوند مرده]