چلیچه شهری در بخش جونقان از توابع شهرستان فارسان در استان چهارمحال و بختیاری است.[۲][۳]

چلیچه
کشور ایران
استانچهارمحال و بختیاری
شهرستانفارسان
بخشبخش جونقان
نام(های) پیشینچُلچه
مردم
جمعیت۸،۹۴۵ نفر ۱۴۰۲)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۲۰۳۳ متر[۱]
وبگاه
چلیچه بر ایران واقع شده‌است
چلیچه
روی نقشه ایران
۳۲°۱۳′۵۳″شمالی ۵۰°۳۷′۳۶″شرقی / ۳۲٫۲۳۱۲۶۷۶۷°شمالی ۵۰٫۶۲۶۷۶۸۶۷°شرقی / 32.23126767; 50.62676867

مکان های گردشگری ویرایش

قلعه و باغ اسعدیه: در دامنه کوه جهان بین

امامزاده سید سعید : در شمال شهر

ابمراد: چشمه ای در مجاورت امامزاده سید سعید که در گذشته مردم منطقه باور داشتند که شفا بخش بوده است.

ورزش ویرایش

چلیچه، بنیانگذار فوتبال ساحلی در استان چهارمحال و بختیاری است. تیم شهرداری چلیچه ، حاضر در لیگ برتر فوتبال ساحلی ایران است.

جمعیت ویرایش

بر اساس آمار سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ جمعیت چلیچه برابر با ۴۴۹۵ نفر بوده‌است[۴]

موقعیت جغرافیایی ویرایش

چلیچه در استان چهارمحال‌وبختیاری، شهرستان فارسان، دهستان میزدج سفلی واقع گردیده است.فاصله این شهر از فارسان، ۹ کیلومتر می باشد. از غرب به روستای کران و از طرف شرق به جهان بین و از جنوب به روستای چغاهست و از شمال به رودخانه پردنجان محدود می گردد. براساس نقشه توپوگرافی ارتفاع شهر چلیچه از سطح دریا ۲۱۱۶ متر می‌باشد.[۵]

وجه تسمیه ویرایش

دربارهٔ وجه تسمیهٔ این شهر اسناد معتبری در دست نیست. در یادداشت‌ها و خاطرات سردار ظفر بختیاری از چلیچه با نام «چُلچه» نام برده شده‌است. (همان، ص. ۱۰، ۱۲، ۲۴۷، ۲۴۸).

در لغت‌نامه دهخدا اینگونه‌است:

چلیچه. [چ ُ چ َ] (اِخ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «قریه‌ای از قریه‌های چهارمحال است».[۶] و در فرهنگ جغرافیایی آمده‌است: دهی از دهستان میزدج بخش حومهٔ شهرستان شهرکرد که در ۲۷ هزارگزی جنوب باختر شهرکرد، کنار راه بردنجان به جونقان واقع است. دامنهٔ کوه و هوایش معتدل است و ۱۷۰۴ تن سکنه دارد. آبش از رودخانهٔ میزدج و قنات. شغل اهالی زراعت، صنایع دستی زنان قالی بافی و راهش مالرو است. این آبادی یک دژ قدیمی به نام قلعه اسعد دارد.[۷]

منابع ویرایش

  1. http://www.fallingrain.com/world/IR/03/Cholicheh.html
  2. [][پیوند مرده]
  3. "ایسنا"[پیوند مرده]
  4. «درگاه ملی آمار». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱ آوریل ۲۰۱۹.
  5. «وب‌سایت شهر چلیچه». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ مارس ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۳۱ مارس ۲۰۱۹.
  6. مرآت البلدان ج ۴ ص ۲۶۰
  7. از فرهنگ جغرافیایی ایران