کره آسمان
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
کره آسمان[۱] سپهر آسمانی یا کرهٔ سماوی (به انگلیسی: Celestial sphere)، یک کرهٔ فرضی در فضا است که با زمین هم‌مرکز است و شعاع بسیار بزرگ‌تری دارد. ناظر زمینی می‌تواند جای ستارگان و اجرام آسمانی را روی سطح داخلی آن کرهٔ فرضی تصور کند.
کرهٔ آسمان دارای دستگاه مختصات سماوی متنوعی است و مختصات استوایی میل و بعد روی آن امتداد و مابه‌ازای مختصات طول و عرض جغرافیایی کرهٔ زمین است.
کرهٔ پنداری آسمانی ابزاری کاربردی برای نجوم کروی است و به اخترشناسان این امکان را می‌دهد با استفاده از دستگاه مختصات سماوی با در نظر گرفتن ناشناخته یا نامربوط بودن فاصله اجسام در آسمان، موقعیت‌های ظاهری آنها را مشخص کنند. این خود کاربردهایی همچون پیدا کردن موقعیت اجرام نسبت به یکدیگر، و فاصلهٔ زوایه‌ای آنها را دارد. اما فاصلهٔ عمقی (مختصات عمودی) ستارگان آسمان در این کره لحاظ نمی‌شود و چون اساس آن بر پایهٔ مشاهدات بصری نجوم کروی است، این‌گونه در نظر گرفته می‌شود که گویی همهٔ ستارگان روی سطح داخلی یک کرهٔ شیشه‌ای به نام کرهٔ آسمان چسبیده باشند. در نجوم رصدی با استفاده از هندسه و مثلثات کروی روی این کره محاسبه‌های مربوط به طلوع و غروب اجرام آسمانی امکان‌پذیر می‌گردد. در دستگاه مختصات استوایی استوای سماوی کره آسمانی را به دو نیمه، نیمکره‌های آسمانی شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند.
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ کره آسمان موجود است. |
- ↑ «قطب آسمان» [نجوم رصدی و آشکارسازها] هم‌ارزِ «celestial pole»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر هفتم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸ (ذیل سرواژهٔ قطب آسمان)
- «معین پناهنده»، شماره ده ماهنامه آسمان شب
 | این یک مقالهٔ خرد اخترشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |