کشورهای حوزه دریای بالتیک
کشورهای حوزه دریای بالتیک در شمال‌شرق اروپا قرار دارند و شامل کشورهای لیتوانی، لتونی و استونی هستند. کشورهای پساشوروی ۱۵ کشور مستقل بودند که در دسامبر ۱۹۹۱ از اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی پس‌از فروپاشی، بیرون آمدند. همچنین روسیه که به عنوان کشور جایگزین اتحاد شوروی شناخته شد. در ۱۱ مارس ۱۹۹۰، لیتوانی نخستین کشوری بود که اعلام استقلال کرد و در پی آن استونی و لتونی در ماه اوت ۱۹۹۱. هر سه کشور بالتیک بازگشت و تداوم کشورهای اصلی که پیش از پیوستن شان به اتحاد شوروی وجود داشتند را اعلام کردند. در پی آن ۱۲ جمهوری باقی‌مانده نیز کناره‌گیری کردند. ۱۲ کشور از ۱۵ کشور (یعنی به استثنای کشورهای دریای بالتیک) در ابتدا کشورهای مستقل همسود یا CIS را تشکیل داده و بیشترشان به سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) پیوستند، در حالی که کشورهای بالتیک روی عضویت در اتحادیه اروپا و ناتو متمرکز شدند این سه کشور جز ۱۵ کشوری هستند که متعلق به شوری سابق بوده که پساشوروی مستقل شده و هر سه کشور عضو اتحادیه اروپا هستند.
استفاده از لفظ "کشورهای بالتیک" ("ملت ها", یا مشابه آن) (استونیایی: Balti riigid, Baltimaad; لتونیایی: Baltijas valstis; لیتوانیایی: Baltijos valstybės) در زمینه ناحیه‌های فرهنگی، هویت ملی، یا زبانی ابهام آفرین است. اکثریت جمعیت‌های لتونی و لیتوانی بالت هستند در حالی که اکثریت در استونی از نظر زبانی و فرهنگی فینی هستند.[۱]
پانویسویرایش
- ↑ Republic of Estonia. "Baltic Cooperation". Ministry of Foreign Affairs. Archived from the original on 6 May 2017. Retrieved 28 May 2018.
منابعویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Baltic states». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۰.
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ کشورهای حوزه دریای بالتیک موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد اروپا است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
 | این یک مقالهٔ خرد درباره اتحادیه اروپا است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |