کَفّاشی یا کفشدوزی (به انگلیسی:‌Shoemaking) (همچنین:اِسکافی) به فرایند ساخت یا تولید پاپوش (کفش) که در اصل با دست ساخته می شد گفته میشود که امروزه کفاشی دستی سنتّی به شکل گسترده جایگزین ساخت انبوه صنعتی کفش شده‌است.

کفاشی در کارگاه‌های کفش بازار تهران، فروردین ۱۳۹۰
نقاشی از رافائل فون آمبروس که یک کفشدوز پیر را در قاهره نشان می‌دهد.

اصطلاحات کفاشی سنتی ویرایش

 
کَفّاشی یا کفشدوزی

اورِز (Orez) یکی از ابزارهای سنتی در صنعت کفاشی است. این ابزار لبه‌ای شیاردار دارد که با آن زیرهٔ چرمی کفش را دورگیری و پرداخت می‌کنند و صیقل می‌دهند.[۱][سال مشخص نشده][کدام صفحه؟]

امروزه نیز کارگاه‌های سنتی کفاشی نیز از وسیله‌ای مانند اورز استفاده می‌کنند که سطح کوچک‌تری را برای پرداخت دور زیر چرمی در بر می‌گیرد و به آن آرمیتاژ نیز گفته می‌شود که از وسایل مورد نیاز برای ارایه جنس خوب چرمی (نه تنها کفش بلکه کیف پول و انواع وسایل چرمی که زیبایی کار در آنها مورد توجه است) می‌باشد.

با وجود مکانیزه شدن مراحل ساخت و پرداخت کفش اما همچنان در کارگاه‌های سنتی و قدیمی که تولید کفش چرم به صورت تمام سنتی انجام می‌شود. اورز در دستان پینه بسته استادکار به چشم می‌خورد که چگونه ماهرانه زیره کفش را پرداخت می‌کنند و صیقل می‌دهند و اینجاست که هنر دست این استادان در مقابل چشمان شما یک کفش چرمی با کیفیت و اصیل را به نمایش می‌گذارد.


منابع ویرایش

  1. میرزایی، شهرزاد. فرهنگ پیشه‌ها ۲ (واژه نامهٔ توصیفی کفش گری). تهران: دیبایه، سازمان میراث فرهنگی.