کلارا آبکار

کلارا آبکار (ارمنی: Կլարա Աբգար؛ زاده ۱۲۹۴ – درگذشته ۱۳۷۵)، مینیاتورساز و تذهیب‌کار ارمنی‌تبار اهل ایران بود. او نخستین زن مینیاتوریست ایرانی بود که در خانواده‌ای از ارامنه اصفهان متولد شد. در هنرستان عالی هنرهای زیبا تحصیل کرد و در تابلوهای مینیاتورش مناظر اسب سواری، طبیعت بی جان، گلها، آرامگاه خیام، عطار، شیخ احمد و همچنین برج های فیروز آبادی و علی آباد کاشان جایگاه ویژه ای داشت.[۶] کلارا آبکار هیچگاه آثار خود را به معرض فروش نگذاشت.[۷]

کلارا آبکار
Klara abkar.jpg
نام در زمان تولدکلارا آبکاریان
Կլարա Աբգարյան
زادهٔ۱۲۹۴ خورشیدی[۱]
۱۹۱۵ میلادی
تهران[۲]، ایران
درگذشت۱ فروردین ۱۳۷۵[۳]
۲۰ مارس ۱۹۹۶
تهران[۴]
علت مرگدر پی بیماری چندماهه
آرامگاهآرامستان بوراستان[۵]
ملیتایرانی ارمنی‌تبار
پیشهنگارگر
سبکنگارگری، مینیاتور، تذهیب، تشعیرسازی، گره‌چینی
همسر(ها)ازدواج نکرد
آرامگاه کلارا آبکار در گورستان بوارستان

ابتدای زندگیویرایش

«کلارا آبکار هوُانجانی» از خانوادهٔ نامی آبکاریان جلفای اصفهان بود. وی در سال ۱۹۱۶ میلادی (۱۲۹۴ شمسی) در تهران به دنیا آمد.[۸]

تحصیلاتویرایش

در مدرسهٔ ارامنهٔ «داوتیان» (که بعدها کوشش نامیده شد) به تحصیل پرداخت.[۹] کلارا آبکار در دوران مدرسه، نقاشی را نزد مارکار قرابگیان (دِو) و هاکوپ وارتانیان می‌آموزد.[۱۰]

زندگی هنریویرایش

در تهران نزد استاد محمد مهروان طراح بزرگ تمبر ایران ، نگارگری ایرانی و مینیاتور را فرا گرفت.[۱۱]

بیماری و درگذشتویرایش

در آذرماه ۱۳۷۴ کلارا بیمار شد و در بیمارستان الوند که نزدیک منزلش بود بستری گردید. حدود ۳ ماه کلارا در بیمارستان الوند بود.[۱۲]

کلارا آبکار در بامداد اول فروردین ۱۳۷۵ برابر با ۲۰ مارس ۱۳۷۵ در بیمارستان آریا درگذشت.[۱۳][۱۴][۱۵] و در قبرستان ارامنه به خاک سپرده شد[۱۶].

آثارویرایش

مناظر اسب‌سواری، طبیعت بی‌جان، گل‌ها، آرامگاه خیام و عطار از سوژه‌های مورد علاقهٔ این هنرمند برای کشیدن تابلوی مینیاتوری بود. آبکار همچنین در به تصویر کشیدن مجالس بزم تبحر داشت.[۱۷]

از تابلوهای معروف او می‌توان به «انوشیروان و بزرگمهر»، «شکار بهرام»، «یوسف و زلیخا»، «پیرزن و سلطان سنجر»، «مجلس شیخ صنعان»، «دختر ترسا»، «بزم» و «باده عشق» اشاره کرد[۱۸].

معروف‌ترین آثار آبکار عبارت اند از: انوشیروان و بزرگمهر، شکار بهرام، یوسف و زلیخا، پیرزن و سلطان سنجر و تاج پیمان (نگین کاری روی نقره). وی همچنین تابلوهای بسیاری در زمینهٔ تذهیب دارد که تذهیب هشت ضلعی او با طرح بته جقه بسیار معروف است.[۱۹]

نمایشگاه‌هاویرایش

وی اولین نمایشگاه آثار خود را در سال ۱۳۶۷ در موزه هنرهای ملی ایران برگزار کرد.[۲۰]

افتخاراتویرایش

کلارا آبکار در زمان حیات خویش از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عنوان «استاد» را دریافت کرد.[۲۱]

جستارهای وابستهویرایش

پانویسویرایش

  1. [[#راسخون|]].
  2. [[#راسخون|]].
  3. [[#راسخون|]].
  4. [[#راسخون|]].
  5. [[#راسخون|]].
  6. نیکی محجوب (۱۸ مهر ۱۳۹۲). «۱۰۰ زن نخست ایران در حوزه‌های مختلف». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۷ دسامبر ۲۰۲۲.
  7. بِربِریان، پیمان.
  8. بِربِریان، پیمان.
  9. بِربِریان، پیمان.
  10. بِربِریان، پیمان.
  11. «استاد محمد مهروان، نگارگر».
  12. صدرنیا، پیمان.
  13. باقری، حقوق زنان.
  14. بِربِریان، پیمان.
  15. همشهری آنلاین، -.
  16. ایسنا، اولین زن مینیاتوریست ایران چه کسی بود؟.
  17. ایسنا، اولین زن مینیاتوریست ایران چه کسی بود؟.
  18. نواندیش، یادی از «کلارا آبکار» نخستین بانوی مینیاتوریست ایران، ۲۵.
  19. پیمان، چهره های معرفی شده در نمایشگاه هنرمندان ارمنی ایران.
  20. ایسنا، اولین زن مینیاتوریست ایران چه کسی بود؟.
  21. بِربِریان، پیمان.

منابعویرایش

  • Բախչինյան, Արծվի (2002). Հայազգի գործիչներ :հնագույն ժամանակներից մինչեւ մեր օրերը ; կենսագրական հանրագիտակ. Երևան: Տաթև գիտակրթական համալիր Զանգակ-97. p. 171-72. ISBN 99930-2-415-5.
  • Navasargian, Alice (1997). Iran - Armenia: Golden Bridges: 20th Century Iranian-Armenian Painters. Glendale: AAA Publishing House. p. 98-103. ISBN 978-0-9697620-0-3.

پیوند به بیرونویرایش