کلیساهای ارتدکس مشرقی
کلیساهای ارتدکس مشرقی (انگلیسی: Oriental Orthodox Churches)، کلیساهای مسیحیان شرقی هستند که به مسیحیت میافیزیسم پایبند هستند،[۱][۲] با تقریباً ۶۰ میلیون عضو در سراسر جهان.[۳][۴] کلیساهای ارتدکس مشرقی بخشی از اعتقادنامه نیقیه هستند که از قدیمی‌ترین شاخه‌های آن محسوب می‌شوند.[۵]
| کلیساهای ارتدکس مشرقی | |
|---|---|
| طبقه‌بندی | Non-Chalcedonian |
| گرایش | مسیحیت شرقی |
| الهیات | میافیزیسم |
| سیاست | نظام اسقفی |
| ساختار | کمونیون |
| زبان | قبطی، سریانی کلاسیک، گعز، ارمنی کلاسیک، مالایالم، یونانی کوینه، انگلیسی، عربی و غیره |
| نیایش‌سرایی | مناسک ارمنی Alexandrian, West Syriac |
| بنیان‌گذار | عیسی مسیح، طبق sacred tradition |
| انشقاق از | مسیحیت خلقیدونی |
| اعضا | ۶۰ میلیون |
| نام(های) دیگر | ارتدکسی مشرقی، کلیساهای میافیزیسم، کمونیون ارتدکس مشرقی |
نام‌های دیگری که این کلیساها با آن‌ها شناخته شده‌اند عبارتند از: مشرقی قدیم، مشرقی باستانی، ضدخلقیدونی، پیشاخلقیدونی, غیرخلقیدونی، میافیزیسم و تک‌سرشت‌باوری.[۶]
کمونیون کلیساهایی در مسیحیت شرقی است که تنها سه شورای کلیسایی اول را به رسمیت می‌شناسند: شورای نخست نیقیه در ۳۲۵، اولین شورای قسطنطنیه در ۳۸۱ و شورای افسوس در ۴۳۱.[۷] این کمونیون متشکل از شش کلیسای دارای اسقف مستقل است: کلیسای حواری ارمنی، کلیسای ارتدکس قبطی، کلیسای ارتدکس توحیدی اریتره، کلیسای ارتدکس توحیدی اتیوپی، کلیسای ارتدکس سریانی مالانکارا، و کلیسای سریانی ارتدکس.[۸]
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ "Orthodox Christian Churches". pluralism.org (به انگلیسی). Retrieved 2020-11-25.
- ↑ "Oriental Orthodoxy « Western Prelacy". westernprelacy.org. Retrieved 2020-11-25.
- ↑ Lamport, Mark A. (2018). Encyclopedia of Christianity in the Global South (به انگلیسی). Rowman & Littlefield. p. 601. ISBN 978-1-4422-7157-9.
Today these churches are also referred to as the Oriental Orthodox Churches and are made up of 50 million Christians.
- ↑ "Orthodox Christianity in the 21st Century". Pew Research Center's Religion & Public Life Project. 8 November 2017.
Oriental Orthodoxy has separate self-governing jurisdictions in Ethiopia, Egypt, Eritrea, India, Armenia and Syria, and it accounts for roughly 20% of the worldwide Orthodox population.
- ↑ "Orthodox churches (Oriental) — World Council of Churches". www.oikoumene.org (به انگلیسی).
- ↑ Keshishian 1994, pp. 103–108.
- ↑ Hindson, Ed; Mitchell, Dan (2013). The Popular Encyclopedia of Church History. Harvest House Publishers. p. 108. ISBN 978-0-7369-4806-7. Retrieved 3 March 2016.
- ↑ «Oriental Orthodox Churches». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ آوریل ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۷ سپتامبر ۲۰۱۶.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Oriental Orthodoxy». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ سپتامبر ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ کلیساهای ارتدکس مشرقی موجود است. |
- Orthodox Joint Commission
- The Standing Conference of Oriental Orthodox Churches in America
- Encyclical, Pope Benedict XIV, Allatae Sunt (On the observance of Oriental Rites), 1755 بایگانی‌شده در ۲۰۱۸-۱۰-۰۵ توسط Wayback Machine
- Common Declaration of Pope John Paul II and HH Mar Ignatius Zakka I Iwas
- Joint Declarations Between the Syriac Orthodox and Roman Catholic Churches
- Dialogue with the Oriental Orthodox Churches on the Anglican Communion Website [۱]
- Dialogue with the Oriental Orthodox Churches on the Vatican Website [۲]
- The Rejection of the Term Theotokos by Nestorius Constantinople