مین ضد نفر کلیمور
مین ضد نفر کلِیمور با نام کامل مین ام۱۸ای۱ کلِیمور (به انگلیسی: M18A1 Claymore mine) یک مین ضد نفر جهتدار است که برای ارتش آمریکا در سال ۱۹۶۰ ساخته شد. مخترع آن نورمن مکلود[و ۱] نام این مین را از شمشیر مشهور قرون وسطای اسکاتلندی[و ۲] برگفته است. برخلاف مینهای زمینی دیگر این مین دارای چاشنی کنترل از راه دور و جهتدار است، به این معنی که برای فعال شدن چاشنی آن نیاز به فرمان از راه دور است تا ساچمههای فلزی مین در منطقه مرگ همانند تفنگ ساچمهزنی شلیک شوند. محدوده عمل مین کلیمور یک کمان ۶۰ درجهای با سرعت پرتاب ۱۲۰۰ متربرثانیه و تا فاصله ۱۰۰ متر است و بیشتر در کمینها و همچنین به عنوان وسیله ضدنفوذی در مقابل پیادهنظام دشمن استفاده میشود. این مین در مواردی هم در مقابل ادوات غیرزرهی نیز استفاده شدهاست.
M18A1 Claymore mine | |
---|---|
![]() مین کلیمور ام۱۸ای۱ با چاشنی انفجار مدل ام۵۷ بههمراه مکانیسم ماسوره انفجاری الکتریکی ام۴. | |
نوع | Directional fragmentation مین ضد نفر |
خاستگاه | آمریکا |
تاریخچه خدمت | |
خدمت | از سال ۱۹۶۰ تاکنون |
استفادهشده توسط | آمریکا |
جنگها | جنگ ویتنام جنگ داخلی کامبوج جنگ عراق جنگ خلیج فارس جنگ بوسنی جنگ آزادی زیمبابوه جنگ افغانستان (۲۰۰۱–۲۰۱۴ میلادی) |
تاریخچه تولید | |
طراح | نورمن مک لود |
تاریخ طراحی | ۱۹۵۲–۱۹۵۶ |
سازنده | گوناگون |
قیمت واحد | ۱۱۹دلار آمریکا در ۱۹۹۳ |
ویژگیها | |
وزن | ۳٫۵ پوند (۱٫۶ کیلوگرم) |
طول | ۲۱۶ میلیمتر (۸٫۵ اینچ) |
عرض | ۳۸ میلیمتر (۱٫۵ اینچ) |
ارتفاع | ۱۲۴ میلیمتر (۴٫۹ اینچ) |
کالیبر | 1⁄8-inch (3.2 mm) steel balls, c. 700 per unit |
سرعت دهانه | 3,995 ft/s (1,200 m/s) |
برد مؤثر | ۵۰ متر (۵۵ یارد) |
برد نهایی | ۲۵۰ متر (۲۷۰ یارد) |
نشانهگیرها | Peep sight on early models, later a knife edge sight |
خرج | سی۴ |
وزن خرج | ۷۰۰ گرم (۲۵ اونس) |
سازوکار انفجار | Blasting Cap Assembly M4[۱] |
مین کلیمور در ایران بنام مین «ضدنفر تلویزیونی» نیز شناخته میشود.
انواع
ویرایشبسیاری از کشورها مینهای مشابه را تولید و استفاده کردهاند که از این میان میتوان به مدلهای: مون-۵۰.[و ۳] مون-۹۰،[و ۴] مون-۱۰۰،[و ۵] مون-۲۰۰[و ۶] در اتحاد جماهیر شوروی، امآریودی[و ۷] در صربستان، امایپیئیدی اف۱[و ۸] در فرانسه و مینی اماس-۸۰۳[و ۹] در آفریقای جنوبی[و ۱۰] اشاره کرد.
واژهنامه
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ OPERATOR'S AND UNIT MAINTENANCE MANUAL FOR LANDMINES TM 9-1345-203-12 (PDF). Washington, D.C.: Headquarters, Department of the Army. October 1995. p. 1-8. Retrieved May 19, 2015 – via mines.duvernois.org.