کوه نور

کوه نور یا به پارسی کوه شید یا کوه روشنایی (به انگلیسی: Koh-i-Noor یا Kōh-i Nūr)، (به تلوگویی: కోహినూరు)، (به هندی: कोहिनूर) زمانی بزرگترین الماس جهان بود.

این الماس در گذشته ۱۸۶٫۰۶۲۵ قیراط برابر ۳۷٫۲۱ گرم وزن داشت که در تراش تازه‌ای که در سال ۱۸۵۴ بر روی آن خورد وزن آن به ۱۰۵٫۶۰۲ قیراط برابر ۲۱٫۶۱ کاهش یافت.

الماس کوه نور هم‌اکنون بخشی از جواهرات سلطنتی پادشاهی انگلستان است و نمونه جایگزین و دگر (بدل) آن در برج لندن در بریتانیا به نمایش درآمده است. این الماس جفت الماس پرآوازه دریای نور است که هر دو از کهن ترین جواهرات شناخته شده در جهان هستند. این الماس درشت سال‌ها میان حاکمان هند، مغول، افغان، ایرانی و بریتانیایی دست به دست شده‌است.

دانستن جایگاه و سرگذشته و تاریخ راستین یافتن کوه نور شدنی نیست. آنچه که پیدا و آشکار است این است که کوه نور نه از کانی که از زیر خاک بستر یک رود بی‌آب و به گمان بسیار در جنوب هند، بیرون آورده شده‌است.

از آنجا که بیشتر الماس‌های درشت دوره مغول بیشترشان فراموش شده‌اند، زمانی در پی نوشتهای تاریخی از الماس‌های ویژه و از ان کس هند نامی به میان می‌آید پندار همگانی این است که مرادشان همان الماس کوه نور است.

برش تازه کوه نور (بدل)

تاریخچه

در پی شکست در جنگ دوم انگلیس و سیک‌ها، مهاراجه دولیپ سینگ، بابت غرامت جنگ وادار به تسلیم الماس کوه نور به بریتانیا شد. او همچنین وادار شد تا «از جانب خود، وارثان و جانشینانش از تمامی حقوق، القاب و ادعاها دربارۀ حکمرانی بر پنجاب و اصولاً دربارۀ هرگونه حق حکمرانی کناره‌گیری کند».

این سنگ قیمتی از ناحیه قلعه باستانی گلکنده در نزدیکی حیدرآباد در ایالت آندرا پرادش هند در سال ۱۶۵۶ میلادی به دست آمد و توسط میرزا محمد میر جمله وزیر مشهور ایرانی عبدالله قطب‌شاه به شاه جهان پادشاه گورکانی هند تقدیم شد و در آنجا ماند.

در سال ۱۷۳۹ میلادی نادرشاه پس از تسخیر هند، این الماس را که بر تاج محمدشاه هندی می‌درخشید، دید و گفت: «این کوهی از نور است» و از آن تاریخ نام کوه نور بر آن ماند. او این الماس را به همراه دو قطعه الماس دیگر دریای نور (در موزه جواهرات ملی ایران) و مغول کبیر (که جواهرشناسان دنیا معتقدند همان الماس اورلف است که بر روی گرز امپراتوری کاترین دوم روسیه در مجموعه الماس‌های کاخ کرملین نگهداری می‌شود) به عنوان غنائم جنگی از هند بیرون آورد.

کوه نور پس از مرگ نادرشاه توسط احمدشاه درانی به افغانستان بُرده و سپس به شاه شجاع درانی رسید. پس از شکست شاه شجاع، از سردار هندی مهاراجه رانجیت سینگ ملقب به شیر پنجاب، کوه نور توسط رانجیت سینگ به هند برگردانده شد.

در پی جنگ دوم انگلیس و سیک‌ها، دولیپ سینگ، مجبور به قبول «سندِ پنج ماده‌ای ۱۸۴۹ لاهور» شد که بر اساس بند سوم، الماس کوه نور را به کمپانی هند شرقی بریتانیا «تسلیم» کند. هنگامی که ملکه ویکتوریا در سال ۱۸۷۷ امپراتوریس هند شد، کمپانی هند شرقی آن را به ملکه هدیه کرد هنگامی که کوه نور به بریتانیا برده شد، وزن آن ۱۹۰/۳ قیراط بود.

محل نگهداری

پس از آنکه این الماس سال‌ها بین حاکمان هندی، ایرانی، افغان، مغول و بریتانیایی دست به دست شد از ۱۵۰ سال پیش تاکنون جزئی از جواهرات سلطنتی بریتانیا بوده‌ است. این الماس ۱۰۵ قیراطی آخرین بار بر تاج الیزابت، همسر جرج ششم، شهبانوی مادر قرار داشت. اکنون الماس کوه نور، همراه با دیگر جواهرات سلطنتی بریتانیا در محل خاصی در برج لندن، قصری تاریخی در ساحل شمالی رود تیمز نگهداری می‌شود.

روی تاج ملکه بریتانیا؛ کوه نور کمی پایین‌تر از یاقوت سرخ جای دارد.

ادعاهای مالکیت الماس کوه نور در حال حاضر

افزون بر بریتانیا که الماس کوه نور را در اختیار دارد، کشورهای هند، پاکستان، افغانستان و ایران نیز مدعی مالکیت آن هستند.

کشور هند در مورد مالکیت الماس کوه نور ادعا کرده و گفته‌ است که کوه نور به‌طور غیرقانونی تصاحب شده و باید به این کشور پس داده شود. در سال ۱۹۹۷ هنگامی که ملکه الیزابت دوم در سفری رسمی به هند به مناسبت پنجاهمین سالگرد استقلال این کشور بود بسیاری از هندی‌ها در هند و بریتانیا خواستار بازگشت الماس کوه نور به هند شدند. با این وجود و با اینکه شماری از نهادهای فرهنگی هند می‌کوشند دولت هند را وادار کنند که از بریتانیا بخواهد که الماس کوه نور را پس بدهد اما بنابر گزارش خبرگزاری هند (پی‌تی‌آی)، وی نارایاناسامی، وزیر مشاور در امور برنامه‌ریزی هند در پاسخ به سؤال مجلس عوام (لوک‌سابا) گفت که دولت هند تصمیمی برای بازپس گرفتن الماس کوه نور و تخت طاووس (نادری) ندارد.

دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا، در سال ۲۰۱۰ با اشاره به معاهده سال ۱۹۷۰ یونسکو که به اعاده میراث فرهنگی مربوط است گفت: «اگر به یکی [از این درخواست‌ها] بله بگویید ناگهان می‌بینید که موزه بریتانیا خالی شده است. متأسفانه باید بگویم که کوه نور همان‌جا که هست می‌ماند.» او همچنین در ۲۱ فوریه ۲۰۱۳ در حالی که از هند بازدید می‌کرد، دربارهٔ کسانی که خواهان بازپس گرفتن الماس هستند به سادگی گفت «کسی پشتیبان آنها نیست».

در دسامبر ۲۰۱۵، یک وکیل پاکستانی به نام جاوید اقبال جعفری با ثبت دادخواستی در دادگاه، خطاب به ملکه الیزابت دوم به‌عنوان خوانده و پاسخگو برای بازپس گرفتن الماس کوه نور اقدام کرد. جعفری مدعی شد که الماس کوه نور متعلق به ایالت پنجاب پاکستان بود اما انگلیسی‌ها در میانه سده ۱۹ میلادی که هند مستعمره آن‌ها بود این الماس را به زور گرفتند. اما پاکستان نمی‌تواند به‌سادگی این الماس را برگرداند چون مقامات هند نیز بارها یادآور شده‌اند که این الماس متعلق به آنهاست و ایران و افغانستان نیز دلایلی برای مطرح کردن ادعای مالکیت این الماس گرانبها برخوردارند.

در آوریل ۲۰۱۶ دولت هند اعلام کرد این کشور دیگر ادعایی بر الماس کوه نور ندارد. مشاور عالی حقوقی دولت هند به دیوان عالی این کشور گفت که این الماس «نه دزدیده شده و نه به زور برده شده است.» رانجیت کومار گفت: این الماس توسط زمامداران سابق پنجاب، به کمپانی هند شرقی بریتانیا «هدیه داده شده بود.»

افسانه‌ها و حقیقت‌ها

بر تاج ملکه الکساندرا ۱۹۰۵

پس از این که در سال ۱۸۴۹ کوه نور به دست لرد دالهوسی، فرماندار کل هند افتاد او تصمیم گرفت این الماس را همراه با تاریخچه رسمی آن برای ملکه ویکتوریا بفرستد؛ بنابراین یک دادرس جزء به نام «تئو متکالف» را در دهلی (که به قمار و خوش‌گذرانی علاقه زیادی داشت) مأمور کرد دربارهٔ تاریخچه کوه نور تحقیق کند. اطلاعاتی که او جمع‌آوری کرده بود از شایعات جذاب کوچه و بازار فراتر نرفتند.

جستارهای وابسته

• دریای نور
• ‌دولیپ سینگ
• تخت طاووس (نادری)

منابع

• جواهرات سلطنتی ایران. چاپخانه بانک مرکزی ایران. اداره نشر اسکناس. ۱۳۳۹
• ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامه آزاد، ویرایش ۱۶ آوریل ۲۰۰۸
• حیدرآباد در یک نگاه، وب‌گاه سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران ـ حیدرآباد

پیوند به بیرون

• «کوه نور؛ شش افسانه از یک الماس گرانبها». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۶.