کیتیجین گارساید
کاترینا جین گارساید (به انگلیسی: Katrina Jane Garside؛ زادهٔ ۸ ژوئیهٔ ۱۹۶۸) خواننده-ترانهپرداز و هنرمند تجسمی انگلیسی میباشد. وی بهخاطر مشارکت در گروههای موسیقی با سبکهای التقاطی شناخته شده میشود که از بین این سبکها میتوان از نویز راک، آلترناتیو متال، آکوستیک و نئوفولک نام برد[۲] و سبک آوازهایی که از زمزمههای کودکانه گرفته تا سبک آوازهای ناگوار و خشنی مانند جیغزدن.[۳] ایونینگ استاندارد یکبار وی را «یکی از ترسناکترین زنان دنیای موسیقی آلترناتیو» خطاب نمود.[۴]
کیتیجین گارساید | |
---|---|
نام هنگام تولد | کاترینا جین گارساید |
زادهٔ | ۸ ژوئیهٔ ۱۹۶۸ (۵۶ سال) باکرز، ریدینگ شرقی یورکشر، انگلیس |
پیشهها |
|
سالهای فعالیت | ۱۹۸۹–۱۹۹۴، ۱۹۹۹–اکنون |
فرزندان | ۱ |
پیشه موسیقی | |
ژانر | |
ساز(ها) |
|
ناشر(ان) |
|
گارساید دوران کودکی دوره گردی داشته و بهدلیل خدمت پدرش در ارتش بریتانیا در چندین مکان مختلف در سرار انگلستان بزرگ شده و بخش مهمی از دوران کودکی خود را در یک یات گذرانده و همراهبا خانوادهاش در دریای آزاد سفردریایی داشتهاست. تهیهکنندهٔ موسیقی گلین جونز وی را در نوجوانی پیدا کرد که منجر شد گارساید تقریباً یک سال با پسر جونز که ایثن نام داشت، در زمینهٔ موسیقی همکاری داشته باشد. وی بعدها بهعنوان خوانندهٔ اصلی گروهٔ موسیقی ایندی نویز راک دیزی چینسا که در سال ۱۹۸۹ در لندن با گیتارزن کریسپین گری بهوجود آورده بود، به شهرت دست یافت.
گارساید در سال ۲۰۰۷ آلبوم انفرادی خودش را تحت عنوان لالاییهایی در بیابانی شیشهای منتشر نمود و در همان سال با آهنگساز هکتور زازو در آلبوم مشترک بدنههای الکتریکی همکاری کرد سپس برای پروژهٔ آکوستیک مشترک خود با شریک زندگیاش گیتارزن آمریکایی کریس وایتینگهام که روبی ثروت نام داشت ترانههایی نوشت و منتشر کرد. روبی ثروت در اواخر سال ۲۰۰۷ نخستین آلبوم استودیویی خود را تحت عنوان شکمگو منتشر کرد. گارساید همزمان با این آلبوم یک نمایشگاهٔ هنر تلفیقی برگزار کرد و آن را عزیزم، آنها جسد را پیدا کردند نامگذاری کرد، که در گالری ووم واقع در بیرمنگام به نمایش درآمد. سپس روبی ثروت آلبومهای بعدی خود را تحت نامهای از ابر سیاه پرندهای آمد و اوه شک اوه ستارهها را بهترتیب در سالهای ۲۰۰۹ و ۲۰۱۲ منتشر کرد. گارساید و وایتینگهام در این بازهٔ زمانی با فرزندانشان در یک قایق تفریحی جهان را دریانوردی میکردند.
روبی ثروت در سال ۲۰۱۷ چهارمین آلبوم خود را تحت عنوان بیبی دارلینگ تاپورو منتشر کرد. گارساید و وایتینگهام بعدها یک گروهٔ موسیقی جدید تحت نام لایر، فلاور تشکیل دادند و اولین آلبوم خود را تحت عنوان شمارشگر گایگر در آوریل سال ۲۰۲۰ منتشر کردند.
اوایل زندگی
ویرایشکاترینا جین گارساید[۵] در ۸ ژوئیهٔ سال ۱۹۶۸[۶][۷][۸] در باکرز، ریدینگ شرقی یورکشر، انگلیس[۹][۱۰] بهعنوان اولین فرزند از بین دو دختر خوانوادهٔ خود چشم بر جهان گشود.[۱۱][۱۲] با وجود اینکه پدر او در ارتش بریتانیا مشغول بود و خانوادهٔ گارساید نقل مکان میکردند، وی اولین سالهای زندگی خود را در سالزبری، ویلتشر گذراند؛[۱۳][۱۴] همچنین پدر او نیز در زمینهٔ موسیقی فعالیت داشت و در گروههای محلی لندن نوزاندگی میکرد.[۱۵] زمانی که گارساید ۱۱ سال داشت[۱۶] پدرش خانواده را برای زندگی در یک یات ۹.۸ متری (۳۲ فوت) برد و این خانواده به مدت چهار سال از زندگی خود را دریانوردی میکردند.[۱۷][۱۸][۱۹] گارساید در اینباره گفته گذراندن نصف سالهای زندگیاش در دریا به او «دیدگاه متفاوتی دربارهٔ چیزها» دادهاست:[۲۰]
شما نقطهٔ مرجعی ندارید پس هرچیزی که میدانید وقف چیزی میشود، از جمله زمان در مسیرهای طولانی. بهطرز حیرتآوری هرروز یکسان و تکراری است. چیزی برای دیدن وجود ندارد، کسی نیست که با او صحبت کنی. که این رعبآور میباشد. شما حتی جایی برای پنهان شدن ندارید و به معنای واقعی کلمه در معرض خطر هستید. با این حال هنوز خیلی زیباست زیرا تمام حواسپرتیها از بین میروند.
در حالی که این خانواده بر روی دریا زندگی میکردند، گارساید و خواهر کوچکترش ملانی مقدار چشمگیری از اوقات خود را صرف گوش کردن به نوارهای کاستی که پدربزرگشان به آنها داده بود میکردند که بیشترشان نیز آلبومهای موسیقیمتن فیلمهای موزیکال بودند که از بین آنها میتوان به موسیقیمتن فیلم داستان وست ساید اثر لئونارد برنستاین اشاره کرد.[۲۱] همچنین این دو برای گذراندن وقتشان اغلب سکانسهایی از موسیقیمتن فیلم را با عروسکهای پارچهای بازسازی میکردند.[۲۲] از بین این نوارهایی که گارساید به آنها گوش میکرد، آلبومهایی از لد زپلین نیز آنها را شامل میشوند که به گفته گارساید «واقعاً ایدهای از یک داستان را کامل میکنند.»[۲۳]
پس از بازگشت این خانواده به انگلیس، پدر گارساید برای کسب درآمد و امرار معاش کردن به خارج از کشور رفت زیرا آنها با «حدود پنجاه پوند» از این سفر دریایی بازگشته بودند. خواهر کوچکتر گارساید یعنی ملانی متعاقباً در یک مدرسهٔ شبانهروزی ثبت نام کرد و در خوابگاهی که در آن اقامت داشت نوار کاستی را پخش میکرد که گارساید داشت «رؤیاها» از فلیتوود مک را همراه با خود آهنگ میخواند، تهیهکننده و مهندس گلین جونز که درحال دید و بازدید از مدرسه بود و دخترش نیز در این مدرسه ثبت نام کرده بود، این نوار را تصادفی شنید. او که تحت تأثیر آواز خواندن گارساید قرار گرفته بود با وی تماس گرفت و از او خواست تا به پسرش ایثن جونز که تازه شروع به ساختن موسیقی کرده بود[۲۴] بپیوندد. گارساید هم که اخیراً به او بورس تحصیلی داده شده بود تا در یک مدرسهٔ هنری ثبت حضور پیدا کند، ثبت نام خود را لغو نمود و در عوض یک سال با ایثن در استودیوی پدر او همکاری کرد و ترانههایی را نوشت و ضبط کرد که بعداً آنها را اینگونه توصیف کرد: «ناجور و افتضاح... اما میدونی؟ ما تازه داشتیم یاد میگرفتیم. من و ایثن قرار بود به لس آنجلس برویم و راکاستار شویم— و بعد همانطور که باید از قبل زمانی که شانزده سالمان بود این طوری تمام میشد، همهچیز از هم فروپاشیده شد.»[۲۴] وی در پی این رویدادها به لندن نقل مکان کرد[۲۵][۲۶] و در حالی که بهدنبال کسب درآمد با خوانندگی بود، به مشاغل عجیب و غریبی مشغول شده بود.[۲۷]
منابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «KatieJane Garside». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ اوت ۲۰۲۴.
- ↑ Rondeau, Michel (2020). "Liar, Flower: Geiger Counter". PanM360 (به فرانسوی). Montreal, Quebec: Multimédias M 360. Archived from the original on 4 June 2020. Retrieved 4 June 2020.
- ↑ Alblas, Ezelle (9 November 2018). "Ruby Throat at Folklore Hackney". The Upcoming. Archived from the original on 5 February 2023.
- ↑ Garland, Emma (8 October 2018). "Searching for Utopia: An Interview with KatieJane Garside". Vice Media. Archived from the original on 11 October 2018. Retrieved 10 October 2018.
- ↑ "Tomorrow Only: Music – Queen Adreena". Evening Standard. 2 November 1999. p. 51 – via Newspapers.com.
- ↑ "Album Details: "F.M. Doll"". Universal Music Publishing Group. Universal Music Group. Archived from the original on 10 February 2023.
- ↑ "Katie Jane Garside". BBC Music. British Broadcasting Corporation. Archived from the original on 31 December 2017.
- ↑ "Katie Jane Garside Biography". NTS Radio. 21 November 2022. Archived from the original on 8 February 2023.
- ↑ Magnet Staff (8 July 2022). "Happy Birthday, KatieJane Garside (Daisy Chainsaw, Liar Flower, Ruby Throat, Queenadreena)". Magnet. ISSN 1088-7806. Archived from the original on 8 February 2023.
- ↑ "England & Wales Births 1837-2006: Katrina Jane Garside". Findmypast. Archived from the original on 16 September 2014.
- ↑ England and Wales Birth Registration Index, 1837-2008. "Katrina Jane Garside, 1968". Birth Registration, Buckrose, Yorkshire, England, citing General Register Office, Southport, England. p. 53.
- ↑ England and Wales Birth Registration Index, 1837-2008, 1968; General Register Office, Southport, England; roll 2A, page 53, line 66. Retrieved on 7 June 2018.
- ↑ Garland, Emma (8 October 2018). "Searching for Utopia: An Interview with KatieJane Garside". Vice Media. Archived from the original on 11 October 2018. Retrieved 10 October 2018.
- ↑ Greenstreet, Rosanna (23 June 2000). "The questionnaire: Katie-Jane Garside". The Guardian. Life and Style. Archived from the original on 2 April 2019.
- ↑ Garside, KatieJane; Kaoru (2008). "Dir En Grey vs. QueenAdreena". Artist on Artist (Interview). Archived from the original on 12 March 2016. Retrieved 5 February 2023 – via YouTube.
{{cite interview}}
: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link) - ↑ Garside, KatieJane. Interview with Daisy Chainsaw. Rapido. BBC2. 1991.
- ↑ Voyce, MacEagon (27 May 2020). "Algorhythms: KatieJane Garside on Leonard Bernstein". Medium. Archived from the original on 4 June 2020.
- ↑ Greenstreet, Rosanna (23 June 2000). "The questionnaire: Katie-Jane Garside". The Guardian. Life and Style. Archived from the original on 2 April 2019.
- ↑ "Five Minutes With... KatieJane Garside". Soundsphere Magazine. 6 September 2008. Archived from the original on 22 August 2017. Retrieved 28 August 2017.
- ↑ Hochman, Steve (7 November 1992). "The Doomsday Visionary of England's Daisy Chainsaw : Pop music: Don't call Katie Jane Garside pessimistic, however. 'What I feel is a euphoric sense of doom,' she says". Los Angeles Times. Archived from the original on 20 October 2019.
- ↑ "Five Minutes With... KatieJane Garside". Soundsphere Magazine. 6 September 2008. Archived from the original on 22 August 2017. Retrieved 28 August 2017.
- ↑ Voyce, MacEagon (27 May 2020). "Algorhythms: KatieJane Garside on Leonard Bernstein". Medium. Archived from the original on 4 June 2020.
- ↑ Voyce, MacEagon (27 May 2020). "Algorhythms: KatieJane Garside on Leonard Bernstein". Medium. Archived from the original on 4 June 2020.
- ↑ Voyce, MacEagon (27 May 2020). "Algorhythms: KatieJane Garside on Leonard Bernstein". Medium. Archived from the original on 4 June 2020.
- ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ Shea 2020, 19:00–19:56.
- ↑ Greenstreet, Rosanna (23 June 2000). "The questionnaire: Katie-Jane Garside". The Guardian. Life and Style. Archived from the original on 2 April 2019.
- ↑ "O Canals! O London: An Interview with KatieJane Garside". Euterpe's Notebook. 31 July 2012. Archived from the original on 9 September 2013. Retrieved 24 September 2013.
- ↑ Shea 2020, 20:04–21:00.