گاهشماری آسوری یا گاهشماری آشوری یک گاهشماری باسابقه در ابتدای تمدن کهن اسلامی بود. در قاموس کتاب مقدس آمده: «قوم یهود و آرام و فرس و آشور و عرب از نسل سام می‌باشند و لغات ایشان را لغات سامیه گویند.» و بنابراین واژه گاهشماری سریانی امروز به رسمیت شناخته نشده و متعلق به قوم آرام و میراث آرامی مردم سوریه است. رسم‌الخط رسمی این واژه‌ها بر اساس منابع سکولار دو واژه عبری-یونانی صوریا Syria و اسوریا Assyria است. که دو منطقه تمدنی و باستانشناسی و به لحاظ دیوان‌سالاری تفکیک شده‌اند و به تازگی نزاع بر سر آنها به پایان رسیده‌است.
این گاه‌شمار تقویمی شمسی است که تا اوایل قرن حاضر خورشیدی گاه در ایران نیز مورد استفاده بوده‌است. گرچه امروزه به‌کارگیر این ماه‌ها، به خصوص در زبان فارسی متروک گردیده‌است، امّا هنوز هم گاهی در نوشته‌های گذشتگان و میراث ادب فارسی به برنام این ماه‌ها برخورد می‌کنیم. به‌عنوان مثال، در کتاب مفاتیح‌الجنان، اشارات متعدد به برنام این ماه‌ها و آداب و مناسک مربوط به هریک شده‌است یا در کتاب‌های قدیمی تاریخ، زمان بسیار از وقایع بر حسب این ماه‌ها ثبت شده‌است. همچنین، شاعران بسیار در توصیف طبیعت، اشارات از این ماه‌ها داشته‌اند. نام این ماه‌ها هنوز در برخی کشورهای عربیِ خاورمیانه رایج است و کاربرد گاه‌شمار آسوری در کشورهای عراق و سوریه رواج دارد و نیز تقویم رسمی آسوریان جهان است.
نام‌های این ماه‌ها و مطابقت هر یک با ماه‌های سال خورشیدی به قرار زیر بوده‌است. توضیح اینکه نخستین ماه این تقویم، یعنی ماه آذار، حدوداً یک هفته مانده به فروردین ماه خورشیدی آغاز می‌شود:
آذار تقریباً مطابق با اواخر اسفند و اوایل فروردین ماه
