گویش افشاری
گویش
زبان ترکی افشاری زبانی از شاخه اوغوز جنوبی از خانواده زبانهای ترکی است که در ایران و قسمتهایی از افغانستان رایج است. اکثر متکلمین این زبان در استان کرمان هستند، افشارها و بچاقچیهای استان کرمان به این زبان تکلم میکنند.[۲] اکثریت ساکنین شهرستان بافت و ارزوئیه و تعداد قابل توجهی از مردم شهرستانهای سیرجان، بردسیر و حاجیآباد هرمزگان نیز به این زبان تکلم میکنند.[۳]
زبان ترکی افشاری | |
---|---|
زبان بومی در | ایران، افغانستان، آذربایجان، سوریه، عراق، ترکیه |
منطقه | زنجان ، قزوین ، آذربایجان غربی ، کرمان، همدان، کابل، فارس، اصفهان |
قومیت | افشارها، بچاقچیها |
عربی، لاتین | |
کدهای زبان | |
ایزو ۲–۶۳۹ | tr (B) [[ISO639-3:|]] (T) |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
گلاتولوگ | afsh1238 [۱] |
زبانشناسی | part of 44-AAB-a |
تعداد متکلمین این زبان ۶۰۰ هزار نفر برآورد شده است.[۴]
منابع
ویرایش- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "زبان ترکی افشاری". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}
: Invalid|display-editors=4
(help) - ↑ زبان افشاری در ویکیپدیای انگلیسی.
- ↑ سیری در تاریخ، فرهنگ و زبان ترکان کرمان، اصغر پورمراد، ص610-612.
- ↑ ترکان در گذر تاریخ، بهنام محمد پناه، ص 109.