گچ کوبان

روستایی در ایران

گچ کوبان، روستایی در دهستان هندمینی بخش هندمینی شهرستان بدره در استان ایلام ایران است.

گچ کوبان
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانایلام
شهرستانبدره
بخشهندمینی
دهستانهندمینی
نام‌های قدیمیدرون، دربند
گچ کوبان بر ایران واقع شده‌است
گچ کوبان
۳۳°۱۷′۴۶″شمالی ۴۷°۰۶′۰۳″شرقی / ۳۳٫۲۹۶۱۹۳۲°شمالی ۴۷٫۱۰۰۹۳۲۷°شرقی / 33.2961932; 47.1009327
مردم
جمعیت۷۸۸ نفر (سرشماری ۹۵)
کد آماری۲۲۴۱۳۶

تاریخ و جغرافیای طبیعی ویرایش

محل کنونی این روستا در ۸ کیلومتری جنوب شرقی شهر بدره و روبروی تنگه دربند- محل قدیمی سکونت مردمان این روستا- واقع شده‌است. بر اساس تحقیق و مطالعات تاریخ شناسان، نژاد مردمان روستای گچ‌کوبان و به‌طور کلی مردمان بخش هندمینی به ماقبل سلسله‌های هخامنشی، اشکانی و ساسانی می‌رسد و موضوعی که بر این نظریه صحه می‌گذارد شرایط جغرافیایی و ژئوپلیتیکی منطقه هندمینی و به‌خصوص تنگه دربند می‌باشد که از هجوم اقوام مختلف و جنگ‌های متعددی که در طول نزدیک به ۳ هزار سال به این مرز و بوم تحمیل شده دور بوده‌است. واژه هندمینی که از کلمه هندوبای آمده، اشاره دارد به قلعه مستحکمی که در ابتدای تنگه دربند واقع شده و سالیان متمادی محل سکونت مردم روستای گچ کوبان و دهستان هندمینی بوده‌است. بقایای این قلعه که شباهت زیادی به یک شهر کوچک با امکانات رفاهی، اجتماعی و امنیتی در تنگه دربند می‌باشد نمایان است. شرایط هوای خوب در دامنه کوه‌های بسیار زیبا و بلند کبیر کوه یکی دیگر از دلایل اثبات یک‌جانشینی و عدم جابه‌جایی مردمان این منطقه در طول ادوار مختلف می‌باشد. تنگه دربند دارای چندین چشمه آب می‌باشد که در ابتدای تنگه چشمه‌ای به‌نام کیمو و در انتها چشمه‌ای بنام هلیس واقع شده که محل استفاده مردمان هندمینی در طول سالیان دراز بوده‌است. هم‌اکنون آب شرب این منطقه از آب چشمه هلیس تأمین می‌شود.[۱]

مردم ویرایش

مردم این روستا لر هستند و به زبان لری سخن می‌گویند.[۲]

جمعیت ویرایش

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۷۸۸ نفر (۲۲۴ خانوار) بوده‌است.[۳]

منابع ویرایش

  1. اکبری، دکتر. تاریخ استان ایلام.
  2. "DAREH ZARANGUSH دره وروستای زرنگوش". Wikiloc | Trails of the World (به انگلیسی). Retrieved 2023-10-11.
  3. «درگاه ملی آمار > سرشماری عمومی نفوس و مسکن > نتایج سرشماری > جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال 1395». www.amar.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۶-۱۱.