یائیر
یائیر(عبری:יאיר یائِر به معنی «روشنایی‌ها») از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نخستین بار نامش در کتاب داوران و به عنوان نهمین داور بنی‌اسرائیل که پس از تولع و قبل از یفتاح حکومت داشته، ذکر شده‌است.[۱] او را پسر سجوب حصرون و از نسل یهودا دانسته‌اند که از طرف مادر نسلش به منسی می‌رسید.[۲] او سی پسر داشت که بر سی الاغ می‌نشستند و سی شهر در جلعاد داشتند که به حوث یائیر مشهور شده بود.[۳] این سی شهر شهرهای کوچکی در مرز ارجوب بودند که یائیر آن‌ها را تسخیر کرده‌بود.[۴] بعضی نیز تعداد شهرهای حوث یائیر را بیست‌وسه[۵] یا شصت عدد دانسته‌اند.[۶] یائیر پس از مرگ در قامون دفن گردید.[۷] شهر قامون بعدها توسط پادشاه سلوکی آنتیوخوس سوم در هنگام پیشروی او از پلا به گفرون تصرف گردید.
| یائیر | |
|---|---|
| زادهٔ | سده ۱۱ (پیش از میلاد) |
| درگذشت | سده ۱۱ (پیش از میلاد) |
| پس از | تولع |
| پیش از | یفتاح |
پانویس ویرایش
منابع ویرایش
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴