یوزف منگله
جوزف مِنگِلِه (آلمانی: Josef Mengele, آلمانی: [ˈjo:zɛf ˈmɛŋələ] ( ۱۶ مارس ۱۹۱۱ )گونتسبورگ – ۷ فوریه ۱۹۷۹) پزشک، انسانشناس و افسر آلمانی و عضو اساس بود. لقب وی در میان اسیران زندانهای آلمان نازی، فرشتهٔ مرگ بود.[۱]
«فرشته مرگ» ژوزف منگله Josef Mengele | |
---|---|
زاده | ۱۶ مارس ۱۹۱۱ گونتسبورگ، پادشاهی بایرن، امپراتوری آلمان |
درگذشته | ۷ فوریهٔ ۱۹۷۹ (۶۷ سال) برچیوگه، سائو پائولو، برزیل |
وفاداری | آلمان نازی |
شاخه نظامی | شوتزشتافل |
سالهای خدمت | ۱۹۳۸–۱۹۴۵ |
درجه | اساس-هاوپتاشتورمفورر |
یگان | اساس
|
جنگها و عملیاتها | جنگ جهانی دوم |
نشانها | |
کارهای دیگر | پزشک، انسانشناس |
امضاء |
در جریان جنگ جهانی دوم، مِنگِله ۲۱ ماه پزشک اردوگاه آشویتس شد. او در همین مدت پژوهشهایی روی اسیران اردوگاه، که همگی محکوم به مرگ بودند، انجام داد.[۲] منگله در پایان جنگ جهانی دوم به آمریکای جنوبی فرار کرد و در سال ۱۹۷۹ در هنگام شنا سکته کرد و درگذشت.[۳]
آغاز زندگی
ویرایشیوزف منگله در ۱۶ مارس ۱۹۱۱ در شهر گونتسبورگ ایالت باواریا آلمان به دنیا آمد.[۴] پدرش مؤسس شرکت کارل منگله و پسران بود.[۵] او در ۱۹۳۰ برای تحصیل پزشکی و فلسفه به دانشگاه مونیخ رفت.[۶] منگله در ۱۹۳۵ موفق به دریافت دکترای انسانشناسی از دانشگاه مونیخ شد.[۷]
منگله در ژوئیه ۱۹۳۹ با ایرنه شونباین ازدواج کرد.[۸] تنها فرزند آنها به نام رالف در سال ۱۹۴۴ به دنیا آمد.[۹]
آزمایش روی انسان
ویرایشمنگله از آشویتس به عنوان فرصتی برای ادامه مطالعات انسانشناسانهٔ خود و پژوهش بر وراثت استفاده میکرد، و از زندانیان برای آزمایشهای انسانی استفاده میکرد.[۱۰]
- تزریق مواد شیمیایی به چشم بچهها برای مطالعه در مورد احتمال تغییر رنگ عنبیه
- تزریق سیمان مایع به بدن زنان (رحم زنان) برای پژوهش دربارهٔ نازایی
- قطع عضوهای مختلف و مطالعه بر روی اثرات آنها
- حبس کردن اسرای جنگی در اتاق گاز و میزان تحمل آنها تا زمان مرگ
- انداختن دوقلوها در استخر اسید سولفوریک برای تهیه اسکلت آنان و مقایسه استخوانهایشان با یکدیگر
- اتصال رگهای دوقلوها به هم برای مطالعه در مورد امکان احتمالی تعویض خون دوقلوها و بسیاری آزمایشهای غیرانسانی دیگر.[۱۱]
پس از جنگ
ویرایشبلافاصله پس از جنگ، یوزف منگله به اسارت ارتش آمریکا درآمد. اما او مدارک جعلی داشت و به عنوان یک مأمور اس اس یا پزشک اردوگاههای کار اجباری شناخته نشد و پس از چند هفته آزاد شد. نام او چندین بار در جریان دادگاه نورنبرگ در ۱۹۴۵/ ۱۹۴۶ ذکر شد. در سال ۱۹۴۸، یوزف منگله با نام جعلی به آرژانتین مهاجرت کرد. او در سال ۱۹۵۶ گذرنامه ای از آلمان غربی به نام خود دریافت کرد. یوزف منگله، تا زمان مرگش در ۱۹۷۹ به صورت مخفیانه زندگی کرد.[۱۲]
پانویس
ویرایش- ↑ برناردو، آندره (۲۲ فروردین ۱۳۹۸). «ژوزف منگله؛ راز زندگی 'فرشته مرگ' آلمان نازی، با کشف نامهای آشکار شد». بیبیسی Farsi. دریافتشده در ۲۰۲۳-۱۲-۲۳.
- ↑ "Auschwitz II - Birkenau". scrapbookpages (به انگلیسی). Archived from the original on 22 April 2016. Retrieved 2023-12-24.
- ↑ «'من پزشک آشویتس بودم'». بیبیسی فارسی. ۱۰ آذر ۱۳۹۹. دریافتشده در ۲۰۲۳-۱۲-۲۴.
- ↑ Astor، Last Nazi: Life and Times of Dr Joseph Mengele، 12.
- ↑ Posner و Ware، Mengele: The Complete Story، 4-5.
- ↑ Posner و Ware، Mengele: The Complete Story، 7.
- ↑ Kubica، Anatomy of the Auschwitz Death Camp، 318.
- ↑ Posner و Ware، Mengele: The Complete Story، 11.
- ↑ Posner و Ware، Mengele: The Complete Story، 54.
- ↑ Kubica 1998, p. 320.
- ↑ احسان رضایی (۱۶ اسفند ۱۳۸۳). «پزشکانی که پزشک نشدند (برگرفته از شماره 10 همشهری جوان)». pezeshkan.ir. بایگانیشده از اصلی در ۹ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲۰۲۳-۱۲-۲۴.
- ↑ Dypvik, Astrid Sverresdotter (2023-08-23). "Josef Mengele". Store norske leksikon (به نروژی).
منابع
ویرایش- Astor, Gerald (1985). Last Nazi: Life and Times of Dr Joseph Mengele. New York: Donald I. Fine. ISBN 0-917657-46-2.
- Kubica, Helena (1998) [1994]. "The Crimes of Josef Mengele". In Gutman, Yisrael; Berenbaum, Michael (eds.). Anatomy of the Auschwitz Death Camp. Bloomington, Indiana: Indiana University Press. pp. 317–337. ISBN 978-0-253-20884-2.
- Posner, Gerald L.; Ware, John (1986). Mengele: The Complete Story. New York: McGraw-Hill. ISBN 0-07-050598-5.
- Wikipedia contributors, "Josef Mengele," Wikipedia, The Free Encyclopedia, https://en.wikipedia.org/wiki/Josef_Mengele (accessed December 24, 2023).