بنوتغلب
بنوتغلب همچنین به نام تغلب بن وائل نیز شناخته می‌شود، قبیله‌ای عرب بودند که در نجد (عربستان مرکزی) به وجود آمدند، اما بعداً از اواخر قرن ششم به بعد کوچ کردند و در جزیره ساکن شدند. قبیله مادری آنها ربیعه بود و به این ترتیب تبار خود را به عدنانیان می‌رساندند. تغلب از قدرتمندترین و منسجم‌ترین قبایل کوچ‌نشین دوران جاهلیت بودند و به‌دلیل جنگ‌های تلخ با خویشاوندان خود از بنی‌بکر و نیز مبارزاتشان با پادشاهان لخمی حیره در جنوب عراق (بین‌النهرین سفلی) شهرت داشتند. این قبیله مسیحیتِ میافیزیست را پذیرفتند و تا مدت‌ها پس از ظهور اسلام عمدتاً مسیحی باقی ماندند. پس از کشمکش‌های اولیه با مسلمانان، تغلب سرانجام جایگاه مهمی در سیاست‌های خلافت اموی برای خود به دست آورد. آنها با امویان متحد شدند و در نبردهای متعددی با قبایل شورشی قیسی در جریان نزاع قیس-یمانی در اواخر قرن هفتم شرکت کردند.
| بنوتغلب | |
|---|---|
| قبیلهٔ عرب عدنانی | |
.png) | |
| نَسَب | تغلبی |
| مکان | نجد و بعدتر جزیره |
| تبار | تغلب بن وائل |
| قبیله اصلی | ربیعه بن نزار |
| شاخه‌ها |
|
| دین | میافیزیسم (قرون ۶ تا ۹ میلادی) اسلام (قرن ۹ میلادی تابحال) |
منابع ویرایش
- ↑ Houtsma, Martijn Theodoor; Wensinck, Arent Jan (1993). First Encyclopaedia of Islam: 1913-1936 (3rd ed.). p. 38. ISBN 9004097961.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Taghlib». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ فوریه ۲۰۲۲.