شاسوراتو
شاسوراتو گروهی از الهه‌های بین‌النهرینی بودند که در جایگاه دستیاران نینماه بودند. نام آنها را می‌توان به «ماماها» ترجمه کرد و آنها را الهه‌گان حامیِ زنان باردار می‌دانستند. آنها در اسطوره انکی و نینماه (که در آن دارای اسامی فردی هستند) و در نسخه متاخر آترا-هاسیس دیده می‌شوند.
| شاسوراتو | |
|---|---|
ملازم نینماه | |
| همتایان | |
| همتای اوگاریتی | کوثرات |
| همتای هوری | هوتنا و هوتلورا |
نام و شخصیت ویرایش
نام اکدی شاسوراتو از واژه سومری šassūru مشتق شده است که معنای آن را به «زهدان»[۱] یا «ماما» ترجمه کرد.[۲] از نظر گرامری جمع است.[۲] در جایگاه تئونیم، به گروهی از هفت الهه اشاره می‌کند که کارکردشان حمایت از زنان باردار و زایمان بود.[۲] در این حالت، آنها دستیاران الهه نینماه بودند.[۳] به احتمال زیاد این باور وجود داشت که در زمان تولد هر کودک انسانی به او کمک می‌کنند.[۴] مانفرد کربرنیک آنها را «الهه مادر» توصیف می‌کند[۵] واژه‌ای که معمولا برای اشاره به خداییانی به کار می‌رود که در خلقت انسان یا سایر خدایان نقش دارند.[۶] با این وجود، به نظر جولیا ام. آشر-گرو در آشورشناسی واژه «الهه تولد» احتمالا بهتر است.[۷] جوآن گودنیک وستنهولز نیز به عبارت «الهه مادر» در اکثر موردها معترض است، چرا که خداییانی که تحت این واژه قرار می‌گیرند معمولاا مسوول پرورش کودکان نبودند.[۶] آلفونسو آرچی نیز از واژه «الهه تولد» حمایت می‌کند[۱] و یادآور می‌شود ایدهٔ یک «مادرِ بزرگ» الهیی را یوهان یاکوب باخوفن در اصل شکل داد که «موفقیت بزرگی داشت اما (...) هیچ توجیهی در مستندات نمی‌یابد».[۸]
اساطیر ویرایش
شاسوراتو در اسطوره انکی و نینماه در جایگاه دستیاران نینماه ظاهر می‌شوند.[۹] در این متن، نام آنها عبارت است از: نینیما، شوزیانا، نینمادا، نینشار، نینموگ، مومودو و نینیگینا.[۴] به نظر ویلفرد جی. لمبرت این هفت الهه در جای دیگری با همدیگر در یک گروه ظاهر نمی‌شوند و حداقل شش نفر از آنها در سایر منابع گواهی شده‌اند.[۱۰] نینیما الههٔ مرتبط با خط و شبیه به نیسابا بود.[۱۱] شوزیانا در سایر متن‌ها نیز مرتبط با مامایی و در سایر زمینه‌ها نیز در کنار نینیماه ظاهر می‌شد.[۱۲] نینمادا در جایگاه الهه، مارگیر الهی بود.[۱۰]
در نسخهٔ متاخری از آترا-هاسیس در دوره آشوری نو نام شاسوراتو نیز آمده است، دو گروه هفت نفری از الهه‌گان (بدون نام) ظاهر می‌شوند که یک گروه آفرینش مردان و دیگری زنان را بر عهده دارند.[۴]
پانویس ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Archi 2013, p. 14.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Theuer 2000, p. 158.
- ↑ Stol 2000, p. 80.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Stol 2000, p. 82.
- ↑ Krebernik 2011, p. 88.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Asher-Greve & Westenholz 2013, p. 42.
- ↑ Asher-Greve & Westenholz 2013, p. 17.
- ↑ Archi 2013, p. 17.
- ↑ Stol 2000, pp. 81-82.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Lambert 2013, p. 506.
- ↑ Asher-Greve & Westenholz 2013, p. 96.
- ↑ Krebernik 2013, p. 378.
منابع ویرایش
- Archi, Alfonso (2013). "The Anatolian Fate-Goddesses and their Different Traditions". Diversity and Standardization. De Gruyter. doi:10.1524/9783050057576.1.
- Asher-Greve, Julia M.; Westenholz, Joan G. (2013). Goddesses in Context: On Divine Powers, Roles, Relationships and Gender in Mesopotamian Textual and Visual Sources (PDF). ISBN 978-3-7278-1738-0.
- Cavigneaux, Antoine; Krebernik, Manfred (1998), "Nin-mada", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-07-24
- Cavigneaux, Antoine; Krebernik, Manfred (1998a), "Nin-muga, Nin-zed, Nin-zadim?", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-07-24
- Feliu, Lluís (2003). The god Dagan in Bronze Age Syria. Leiden Boston, MA: Brill. ISBN 90-04-13158-2. OCLC 52107444. Retrieved 2022-07-24.
- Krebernik, Manfred (2011), "Šassūru, Šassūrātu, Šasurra", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-07-23
- Krebernik, Manfred (2013), "Šuzi-ana", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-07-24
- Lambert, Wilfred G. (2013). Babylonian creation myths. Winona Lake, Indiana: Eisenbrauns. ISBN 978-1-57506-861-9. OCLC 861537250.
- Stol, Marten (2000). Birth in Babylonia and the Bible: Its Mediterranean Setting. Cuneiform Monographs. Brill Styx. ISBN 978-90-72371-89-8. Retrieved 2022-07-24.
- Theuer, Gabriele (2000). Der Mondgott in den Religionen Syrien-Palästinas: Unter besonderer Berücksichtigung von KTU 1.24. Orbis Biblicus et Orientalis (به آلمانی). Vol. 173. Retrieved 2022-07-24.