روستانشینی در شهرستان شهرکرد
شهرستان شهرکرد یکی از شهرستان های استان چهارمحال و بختیاری است. این مقاله به تاریخچه روستانشینی در شهرستان شهرکرد می‌پردازد و شامل فهرستی از روستاهای این شهرستان است.
تاریخچه روستانشینی ویرایش
شهرستان شهرکرد در واقع همان منطقه تاریخی لارِ چهارمحالِ اصفهان است. لار یکی از چهار منطقه در چهارمحال است. این منطقه بواسطه منابع آب، ارتفاعات و دشت‌های حاصلخیز بزرگ در جوار غربی اصفهان، پتانسیل بالای استقرار روستانشینی را داشته‌است. شهرستان شهرکرد در مقایسه با شهرستان بروجن، خصوصیات مشترکی دارند اما روستاهای شهرستان شهرکرد به نسبت در ارتفاعات بیشتر و با وسعت و جمعیت بزرگتری همراه هستند.[۱] شهرکرد مرکز شهرستان شهرکرد، روزگاری تا دوره قاجاریه به عنوان دهکرد[۲] شناخته می‌شد ولی هم‌اکنون بزرگترین شهر در استان چهارمحال و بختیاری است.
روند روستانشینی در شهرستان شهرکرد تا پیش از سال ۱۳۳۵، با مناطق بزرگی همچون هفشجان، قهفرخ و بِن شناخته می‌شد که در اولین سرشماری عمومی نفوس و مسکن ایران، این مناطق با جمعیت بالای ۵ هزار نفر به عنوان نقاط شهری محسوب شده‌اند.[۳] هم کنون نیز مناطق دیگری همچون شهرکیان، سورشجان، طاقانک، نافچ و سودجان دارای شهرداری شده‌اند. تعداد روستاهای این شهرستان به بیش از ۲۵ روستا می‌رسد.
بخش مرکزی ویرایش
بخش لاران ویرایش
بخش فرخ‌شهر ویرایش
جستارهای وابسته ویرایش
پانویس ویرایش
- ↑ امیر حسینی دهکردی، کریم نیکزاد (۱۳۵۷). شناخت سرزمین چهارمحال. اصفهان.
- ↑ مرآت البَلَدانِ ناصری. ۱۲۹۴ ه. ق. پارامتر
|first1=بدون|last1=در Authors list وارد شده‌است (کمک); تاریخ وارد شده در|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ گزارش مشروح سرشماری حوزه چهارمحال. وزرات کشور. مرداد ماه ۱۳۳۸. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
منابع ویرایش
- «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.