آبچکان
در ساختمان‌سازی، شیار یا افزوده‌هایی به شکل استوانه‌های کوچک که در زیر قرنیز جای دارند، آبچکان نام دارد. قرنیز حتماً باید آبچکان داشته باشد و عمق مورد نظر شیار آبچکان باید طوری باشد که به راحتی آب خارج شود و به دیوار طرفین نفوذ ننماید.[۱]
به منظور تعبیه آبچکان در قسمت زیرین سنگ، شیاری به شکل سه‌گوش در سراسر طول قرنیز ایجاد می‌نماید. اگر قرنیز یک طرفه باشد شیب به سمت بنا و اگر دو طرفه باشد ملات وسط را، کمی بلندتر از حد معمول در نظر می‌گیرند.[۱]
پانویس ویرایش
منابع ویرایش
- ابراهیم‌زاده، سیامک، اجزای ساختمان و کارگاه، تهران: سیمای دانش، ۱۳۸۶، شابک: ۹۶۴-۸۹۷۲-۱۸-۴.
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با معماری است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |