آذرین‌لایه یا سیل (Sill)، در زمین‌شناسی، به تودهٔ نفوذی آذرین تختی که در میان لایه‌های رسوبی قدیمی‌تر یک آتشفشان رخنه کند می‌گویند.

بخش‌های یک توده نفوذی:
۱. کوژسنگ (لاکولیت)
۲. آذرین‌تیغه کوچک
۳. ژرف‌سنگ (باتولیت)
۴. آذرین‌تیغه (دایک)
۵. آذرین‌لایه (سیل)
۶. تنوره آتشفشانی (پایپ)
۷. کاوسنگ (لوپولیت)

آذرین‌لایه‌ها همیشه به موازات بسترهای سنگی پیرامون خود حالت می‌گیرند.

واژهٔ آذرین‌لایه از مصوبات فرهنگستان زبان فارسی است.[۱]

منابع

ویرایش

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «(Sill (geology». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ آوریل ۲۰۰۷.

  • فرهنگستان زبان فارسی