آرتور لفر
اقتصاددان آمریکایی
آرتور لفر (انگلیسی: Arthur Laffer /ˈlæfər/؛ زادهٔ ۱۴ اوت ۱۹۴۰) یک اقتصاددان اهل ایالات متحده آمریکا است که نخستین بار در دولت ریگان به عنوان عضوی از شورای مشاورین خط مشی اقتصادی ریگان (۱۹۸۱–۸۹) به شهرت رسید. لفر بیش از همه به خاطر منحنی لافر، تصویری از این نظریه که نرخ مالیاتی بین ۰ و ۱۰۰ درصد وجود دارد که منجر به بیشترین درآمد مالیاتی برای دولتها میشود، شناخته میشود. او نویسنده و از مؤلفین کتب و مقالات بسیاری است.[۱]
آرتور لفر | |
---|---|
زادهٔ | ۱۴ اوت ۱۹۴۰ (۸۴ سال) |
ملیت | ایالات متحده آمریکا |
فعالیت دانشگاهی | |
زمینه | اقتصاد سیاسی |
مکتب یا سنت | اقتصاد جانب عرضه |
دانشگاه | دانشگاه استنفورد (PhD, 1971; MBA, 1965) دانشگاه ییل (BA, 1963) |
مشارکتها | منحنی لافر |
منابع
ویرایش- ↑ "Board of Scholars". American Legislative Exchange Council.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Arthur Laffer». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۶.
- «Arthur_Laffer». دریافتشده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۶.[پیوند مرده]