آرنولد آدولف برتولد

آرنولد آدولف برتولد (آلمانی: Arnold Adolph Berthold) زاده ۲۶ فوریه ۱۸۰۳ و مرگ به تاریخ ۱۸۶۱م، یک پزشک و جراح پژوهشگر آلمانی بود. وی از پیشگامان مطالعه غدد درونریز شناخته شده و آزمایشهایی که بر روی جانوران و غدد جنسی خروس‌ها انجام داده معروف است.

آرنولد آدولف برتولد Arnold Adolph Berthold
زادهٔ	۲۶ فوریه ۱۸۰۳م زوئست، آلمان
درگذشت	۳ ژانویه ۱۸۶۱ (۵۷ سال) گوتینگن
ملیت	آلمانی
پیشه	پزشک و جراح پژوهشگر
شناخته‌شده برای	وی از پیشگامان مطالعه غدد درونریز شناخته شده و آزمایشهایی که بر روی جانوران و غدد جنسی خروس‌ها انجام داده معروف است.

پژوهش آزمایشگاهی

نمونه ای از ظاهر خروس‌های اخته با تاجهایی کوچکتر از معمول

پس از تحصیل پزشکی در دانشگاه گوتینگن آرنولد برتولد، خیلی زود کارآموزی حرفه ای را کنار گذاشت و به مطالعه و انتشار مطلب در مورد غدد درون‌ریز و متابولیسم پرداخت و از جمله مقاله ای در مورد غده تیروئید طوطی نوشت. در آن دوران هر چند نحوه تأثیر ترشحات غدد بر بدن در میان اهل علم و مردمان عادی شناخته شده بود. اما دانشمندان تا قرن نوزدهم میلادی آگاهی عمیقی از این چگونگی نداشتند. در عمل، اخته کردن حیوانات نر در ارتباط با اهداف دامپروری و اخته کردن پسران جوان به منظور پرورش کاستراتی مرسوم بود و پیامدهای آن، هم در حیوانات و هم بشر تجربه و به کار گرفته شده بود. عدم بروز صفات ثانویه جنسی، هم در جسم و هم در رفتار موجودات اخته، مانند عدم رشد تاج در خروس و ریش و سبیل در مردان یا گوشه‌گیری و دوری از خشونت، بر همگان آشکار بود. اما این موضوع در ادبیات علمی وقت، بازتاب چندانی نداشت. تا این که در تاریخ ۸ فوریه ۱۸۴۹م، آرنولد برتولد، در انجمن سلطنتی دانشمندان گوتینگن در یک سخنرانی رسمی در مورد آزمایشی که روی جوجه خروسها انجام داده بود، توضیح داد و مورد توجه محافل علمی واقع شد. در این آزمایش او از میان ۶ جوجه خروس، ۴ عدد را اخته کرده بود و به مقایسه دقیق و ثبت جزئیات رشد آنها با رشد ۲ خروس اخته نشده پرداخته بود. از آن پس آرنولد برتولد، به این گونه آزمایشها ادامه داد و با پیوند مجدد بیضه به خروس اخته و مرغ، تلاش کرد تا تأثیر فعالیت غدد جنسی بر بدن و رفتار را بهتر شناخته و شرح دهد. در ادامه این مطالعات وی کالبد حیواناتی که به آنها بیضه پیوند داده بود را شکافت و متوجه شد که تنها ارتباط بیضه پیوند خورده با بدن جانور از طریق گردش خون است و هیچ ارتباط عصبی قابل ردیابی نیست. این مشاهده، تصور رایج وقت، مبنی بر اینکه ویژگی‌های جنسی از طریق دستگاه عصبی دیکته می‌شوند را به چالش کشید و از این نظر اهمیت پیدا کرد. با این وجود، این نکته مهم توسط برتولد و دیگر پژوهشگران وقت تا پنج دهه بعد، پیگیری نشد تا آن که بعدها در این زمینه اطلاعات بیشتری گرد آمد و در درمان بیماریهای تیروئیدی به کار گرفته شد.