آزاسترون

آزاسترون
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
روش مصرف دارو	Oral
کد ATC	None;
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	90%
دفع	60-70%
شناسه‌ها
	نام آیوپاک N-(1-azabicyclo[2.2.2]octan-8-yl)-6-chloro-4-methyl-3-oxo-1,4-benzoxazine-8-carboxamide;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	123040-69-7;
پاب‌کم CID	2264;
IUPHAR/BPS	2285;
کم‌اسپایدر	2177 ;
UNII	77HC7URR9Z;
KEGG	D07481 ;
ChEMBL	ChEMBL1598608;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID7045651 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C17H20ClN3O3
جرم مولی	۳۴۹٫۸۲ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES CN1C(=O)COc2c1cc(Cl)cc2C(=O)NC3CN4CCC3CC4;
	InChI InChI=1S/C17H20ClN3O3/c1-20-14-7-11(18)6-12(16(14)24-9-15(20)22)17(23)19-13-8-21-4-2-10(13)3-5-21/h6-7,10,13H,2-5,8-9H2,1H3,(H,19,23) ; Key:WUKZPHOXUVCQOR-UHFFFAOYSA-N ;
	(صحت‌سنجی)

آزاسترون (انگلیسی: Azasetron)^[۱] دارویی در مدیریت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی سرطان (مانند شیمی درمانی سیس پلاتین) است. آزاسترون هیدروکلراید در دوز معمول ۱۰ میلی گرم یک بار در روز از راه خوراکی یا داخل وریدی تجویز میشود.

منابع

↑ "Azasetron". drugcentral.org/. UNM School of Medicine. 2016-07-31. Retrieved 2016-11-11.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Azasetron». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ ژانویه ۲۰۲۴.

پیوند به بیرون

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] "Azasetron". drugcentral.org/. UNM School of Medicine. 2016-07-31. Retrieved 2016-11-11.

[۱]