آماج خورشیدی یا (به انگلیسی: Solar apex) در ستاره‌شناسی به جهت حرکت خورشید و سامانه خورشیدی نسبت به دستگاه مرجع موضعی گفته می‌شود. جهت کلیِ آماج خورشیدی در جنوب غربی ستاره کرکس نشسته(به انگلیسی: Vega) در نزدیکی صورت فلکی زانوزده(به انگلیسی: Hercules (constellation)) است. سرعت خورشید به سوی آماج خورشیدی ۱۶٫۵ کیلومتر بر ثانیه‌است. سرشت و گسترهٔ حرکت خورشیدی نخستین بار از سوی ویلیام هرشل در سال ۱۷۸۳ میلادی نشان داده‌شد. همچنین نقطه مقابل چکاد خورشیدی را پادچکاد خورشیدی[۱] می‌نامند.

حرکتِ ستاره‌های کلاس‌هایِ طیفیِ B و A، در اطراف Apex (سمت چپ) و Antapex (سمت راست).

نگارخانه ویرایش

منابع ویرایش

  1. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام autogenerated1 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  • فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان: ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۵، بخش اوّل فارسی: آ - ر.
  • Priscilla Frisch (2000) "The Galactic Environment of the Sun", American Scientist.