آینو (سرزمین میانه)
آینور (به انگلیسی: ainur) روح‌هایی جاودان‌اند که قبل از خلقت در جهان‌های افسانه‌ای جی. آر. آر. تالکین می زیستیدند. این نژاد، اولین موجودات خلق شده اندیشهٔ ارو ایلوواتار هستند.[۱]
تاریخچه
ویرایشقبل از خلقت، ایلوواتار آینور یا مقدسان را خلق کرد. این اسم کوئنیایی از ریشه الفی آیان (به انگلیسی: ayan) به معنی احترام یا رفتار آمیخته با احترام است. آینور از بعد از خلقت در متون الفی فقط به صورت جمع ظاهر می‌شود. این به این معنی است که فقط هابیت‌ها و انسان‌ها از اسم مفرد آینو استفاده می‌کنند.[۲]
هستی توسط آواز آینور یا آینولینداله خلق شد، این آهنگ توسط آینور در پاسخ به آهنگ‌های معرفی شده توسط ارو سروده شد. این جهان، ائا و زمین نیز آردا نامیده شد. آنهایی از آینور که برای خلقت احساس نگرانی کردند وارد آن شدند؛ و تبدیل به والار و مایار شدند، نگهبانان خلقت.[۳]
ملکور زمین را برای خودش ادعا کرد. برادر او مانوه و تعدادی دیگر از والار تصمیم به روبرو شدن با او گرفتند. بیشتر دنیا به خاطر کشمکش بین والار و ملکور ناقص شد. طبق سیلماریلیون، والار و مایار (با کمک تولکاس، کسی که آخرین والار بود که به خلقت وارد شد) قادر به تبعید مورگوت، کالبد فیزیکی ملکور، به مکانی باطل شدند. ملکور به عنوان بزرگترین آینو شناخته می‌شد و در دوران اول به اولین پادشاه تاریکی تبدیل شد. همچنین سائورون که یکی از مایار بود به عنوان قدرتمندترین خادم ملکور شناخته می‌شد و پس از سقوط اربابش و پایان دوران اول، به دومین پادشاه تاریکی تبدیل گشت.[۴]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Garth, John (2003). Tolkien and the Great War: The Threshold of Middle-earth. Houghton Mifflin. p. 86. ISBN 0-618-33129-8.
- ↑ Chance, Jane (2004). Tolkien and the Invention of Myth: A Reader. University Press of Kentucky. p. 169. ISBN 978-0-8131-2301-1.
- ↑ Jøn, A. Asbjørn (1997). An investigation of the Teutonic god Óðinn; and a study of his relationship to J. R. R. Tolkien's character, Gandalf. University of New England.
- ↑ Wood, Ralph C. (2003). The Gospel According to Tolkien. Westminster John Knox Press. p. 13. ISBN 978-0-664-23466-9.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ainur (Middle-earth)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ سپتامبر ۲۰۱۴.