ابله، در استفاده مدرن، برای یک فرد احمق، نادان یا کم‌خرد است.

ابله اثر اورت لاروک (۱۸۹۲)

«ابله» قبلاً یک اصطلاح فنی در زمینه‌های حقوقی و روان‌پزشکی برای برخی از انواع کم‌توانی‌های ذهنی عمیق بود که فرد نمی‌تواند از خود در برابر خطرات جسمی رایج محافظت کند. این اصطلاح به تدریج با «عقب‌ماندگی ذهنی عمیق» جایگزین شد و از آن زمان به بعد هم با اصطلاحات دیگری جایگزین شده‌است.[۱] استفاده از ابله همراه با اصطلاحاتی مانند احمق، نادان، عقب مانده و مانند آن‌ها، برای توصیف افراد دارای معلولیت ذهنی، قدیمی و توهین آمیز در نظر گرفته می‌شود.[۲] بلاهت اخلاقی به ناتوانی اخلاقی اشاره دارد.

جستارهای وابسته ویرایش

پانویس ویرایش

  1. "The Clinical History of 'Moron,' 'Idiot,' and 'Imbecile'". merriam-webster.com.
  2. Oxford English Dictionary, s.v.

منابع ویرایش

پیوند به بیرون ویرایش