ابوالحسن ثالث، فرزند صنیع‌الملک، از نقاشان معروف عصر قاجار بود. او را نخست یحیی غفاری می‌خواندند.

ابوالحسن ثالث
درگذشت۱۳۲۴ (قمری)[۱]
دوشان‌تپه
ملیجک

بعد از مرگ پدر او خود را ابوالحسن خواند. او بدین جهت خود را ابوالحسن ثالث می‌خواند.[الف]

خودکشی میرزا ابوتراب غفاری در خانهٔ او بوده و گویند او مخصوصاً در نجات وی اهمال کرده‌است، شاید از آن رو که به مایه و استعداد هنری میرزا ابوتراب رشک می‌برده‌است.[۲] یحیی خان علاوه بر مهارت در نقاشی آبرنگ و رنگ و روغن به رونگاری از آثار نقاشان دورهٔ رنسانس علاقه داشت.[۳]

او در دورنماسازی و رنگ روغن از خود آثاری بجا گذاشته‌است. وی تا زمان مظفرالدین شاه زندگی کرد.[۴]

یادداشت ویرایش

  1. پس از ابوالحسن مستوفی غفاری ابوالحسن اول و صنیع‌الملک ابوالحسن غفاری ابوالحسن ثانی خوانده می‌شدند

منابع ویرایش

  1. «یحیی‌خان ابوالحسن ثالث - ویستا».
  2. سهیلی خوانساری، احمد. پنج ابوالحسن نقاش دریک قرن.هنر و مردم، دورهٔ 15، ش ۱۶۹ و ۱۷۰ (آبان و آذر ۱۳۵۵): ۶۴–۶۵
  3. «آثار هنرمندان خاندان غفاری شناسنامه نقاشان عصر قاجار است». میراث آریا. دریافت‌شده در ۲۷ اسفند ۱۳۸۹.[پیوند مرده]
  4. «پنج ابوالحسن نقّاش در یک قرن». پایگاه خبری هنر.