ابوالقاسم رملی

ابوالقاسم صاعد رملی (۱۰۶۷–۱۱۴۳م) (نسب: صاعد بن ابی‌بکر محمد بن احمد، خموشی رملی سرخسی) محدث خراسانی ایرانی بود. سمعانی اور را عالمی «درست‌سیرت، دین‌دار، تکلف‌گریز، حق‌گو» وصف کرده‌است. همچنین از اینکه گه‌گاه ذهنش نابسامان می‌شد و از عقلای مجانین شمرده می‌شد، گفته‌است. او همواره ساکن مسجد بوده‌است و سمعانی در نوبت اول در همان مسجد از او کتابت حدیث داشته‌است.[۱]

ابوالقاسم رملی
زادهٔقبل از ۱۰۶۷م/ ۴۶۰ق
ریکاباد، سرخس
درگذشت۴ مارس ۱۱۴۳م/۱۵ شعبان ۵۳۷ق
سرخس
پیشهمحدث

منابع ویرایش

  1. سمعانی، ابوسعد عبدالکریم (۱۹۷۵). التحبیر فی المعجم الکبیر. ج. یکم. بغداد: دیوان الأوقاف. ص. ۳۳۶–۷. دریافت‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۱۶.