ابوعمر محمد بن عمر بن عبدالعزیز معروف به شیخ کشّی (زادهٔ [حدود] ۲۴۰ ق. - درگذشته [بین سالهای] ۳۳۰[۱] تا ۳۴۰[۲][۳] قمری) از علمای رجال و حدیث شیعه در نیمه اول قرن چهارم هجری بوده و زادگاهش شهر «کش» (با نام امروزی شهرسبز) از شهرهای کشور ازبکستان است.

وی از شاگردان محمدبن مسعود عیاشی بوده‌است.

رجال کشی ویرایش

از مهمترین تالیفات وی معرفة اخبارالرجال یا معرفة الناقلین عن الائمه الصادقین (ع) معروف به رجال کشی است؛ که شامل بشترین احادیث مربوط به احوال رجال شیعه بوده و دارای مطالب ارزنده و منحصر به فردی است. البته روایات رجال کشی در صورتی پذیرفته شده‌است که دارای سند معتبر بوده و گرفتار دور نباشد.[۴] اصل کتاب وی در دستری نیست. شیخ طوسی این کتال را خلاصه کرد و اختیارالرجال یا اختیار الکشی نامید.[۵]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. طوسی, محمد بن حسن. اختیار معرفه الرجال، مقدمه. دانشکده الهیات و معارف اسلامی مشهد. p. 13.
  2. حسینی دشتی, سید مصطفی (2000). معارف و معاریف: دایرة المعارف جامع اسلامی. Vol. 8. تهران: مؤسسه فرهنگی آرایه. p. 516.
  3. به نقل از تنقیح المقال و الاعلام.
  4. «مختار ما از کتب رجالی – تقریرات درس علی ریاحی نبی». سایت رسمی گروه تحقیقاتی علوم و معارف اسلامی احتجاج.[پیوند مرده]
  5. «شیخ کشی». طهور. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.